Bij de dood van Joris de Heus
Hij was een Nederlander
en hij hielp een Engels piloot.
De Gestapo nam hem gevangen
en veroordeelde hem ter dood.
Hij had een vrome moeder
en heette Joris de Heus,
Het bloed sloeg door zijn lichaam
als het bloed van een watergeus.
Hij zat vijf weken gevangen
in een cel aan het Haagse Veer
Bij luchten, iedere morgen,
liep hij met mij op en neer.
Wij zagen naar de wolken
die kwamen van over Westmaas.
Het heeft ons niet geholpen,
wolken zijn week, helaas.
Hij had zijn geloof verloren
en deed er niet meer aan.
Maar in die laatste weken
is veel door hem heen gegaan.
Hij hield veel van zijn moeder
maar zei bitter "neen" tegen God.
Hij kon de dood niet aanvaarden
en lag overhoop met zijn lot.
Maar op een van de laatste dagen
bleef Joris voor mij staan,
zag mij, die zijn vriend was geworden,
zo vreemd en wonderlijk aan
"Ik heb mijn kop gebogen,
al heeft het veel gekost.
Nu ben ik ", zei hij bewogen
"door Jezus Christus verlost".
"Maar als ik tegen de muur sta,
houd ik mijn kop recht in de zon.
Ik ben niet bang voor den dood meer,
Nu ik het leven won".
"Vertrouwend zal ik lopen,
mijn hart en leven bien.
Nooit zullen die lammelingen
een traan in mijn ogen zien"
Dat zei hij de laatste morgen
Ik zag mijn vriend nooit meer.
Dit waren zijn laatste woorden
die allerlaatste keer.
Hij was een Nederlander
en hielp een Engels piloot
de Gestapo nam hem gevangen
en veroordeelde hem ter dood.
Inzender: GvdB, 4 mei 2022
Geplaatst in de categorie: oorlog
Mooi opgetekend door J.J. Buskes.
Het origineel getypt door Ds. J.J.Buskes