inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 3.897):

Huisstijl

Niet waar ik woon en met wat aan de muur
maar toch toegankelijk: wat brommerig
hoor ik en met de actuele grijzen
der jaren negentig - het is per slot
geen sanatorium, er mag ook best
het nodige gesodemieter in.

Voor akoestiek moet je bij mij niet zijn,
ook niet voor schreefloos, als het aan mij ligt.
Het mag natuurlijk nooit commercieel worden
of modieus of niet te lezen. Zeg maar de vorm
waarvoor ik langzaam heb gekozen
(de vorm die mij gekozen heeft? - Nee hoor!)

Ziet u mij deze tekst voordragen dan
niet in mijn hemd of met een rare muts,
of ik het met verbeten kop opschreef.
Ik doe mij voor maar niet toevallig zó!
Misschien helpt het mij regels te zien lezen,
Dat kan ik zelf niet goed beoordelen.

Ik doe dit graag maar meestal ben ik anders
en elders: dit is wat ik heb te bieden.
U moet niet langskomen dat stelt teleur,
mijn vrouw is laatst nog van mij weggelopen,
heel interessant want ik begreep het niet:
echt een persoonlijke tragedie, vond men.

Daar zou het dan langdurig over gaan
tijdens het Requiem van Mozart of
iets van Rachmaninov, wie weet wat foto's -
Ik wil wel kwijt en dan iets nieuws opbouwen,
maar alles stinkt gauw naar effectbejag,
dit eigenlijk het meest. Raar gedicht, dag!

---------------------------------------
uit: 'Infauste dienstprognose', 2000.

Schrijver: Rob Schouten
Inzender: lp, 30 augustus 2019


Geplaatst in de categorie: humor

2.0 met 193 stemmen aantal keer bekeken 39.587

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Nemo
Datum:
10 mei 2020
...een beetje domme grapjas (zeg ik) die niet eens weet waarom z'n vrouw is weggelopen (zegt-ie; effectbejag?). Nee heb je, Rob, had je maar hier moeten blijven (waar? sanatorium?) en niet elders of je anders voordoen dan je bent.
Wie is Rob Schouten? Lees zijn gedichten en je raadt het nooit!...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)