inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.372):

Wanhopig

Wanhopig vreet mijn zee
aan de wering van jouw ik
dat onbewogen blijft voor 't water
zout lopen de tranen terug met eb
teleurgesteld en moe
ik kan er niets aan doen
maar met de vloed
komt het toch weer naar je toe
doodsverachtend is het hopen
dat poogt de haven in te lopen
van jouw onbegrip
ik wil jouw polders niet bezetten
alleen maar stromen
door de aderen van jouw land
en daarom stuur ik nieuwe golven
op het aanbeeld van jouw strand.

------------------------------------
Openingsgedicht uit het boekje
'Houd je nog een beetje van me'
van Henriët Freezer.

Schrijver: Gini Goode
Inzender: Areth, 14 oktober 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 347 stemmen aantal keer bekeken 36.763

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
kenny
Datum:
1 november 2008
Toen ik jou zag staan,dacht ik deze kans moet ik aangaan. Over enkele jaren zullen wij leven om naar een mooi toekomst te zweven.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)