inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.274):

Weerzien

Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.

En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.

De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken
op uit de nevel, aan de overkant
het bos waar zich de herfst laat ruiken.
Ik voel je vingers grijpen in mijn hand
bij een gerucht terzijde in de struiken.
De zon gaat op over dit avondland.

---------------------------
uit: 'Waterstaat', 1994.

Schrijver: Harmen Wind
Inzender: bv, 17 januari 2008


Geplaatst in de categorie: liefde

2.0 met 187 stemmen aantal keer bekeken 39.724

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
marthe&michelle.!
Datum:
17 januari 2008
Email:
hoihotmail.com
Geweldig mooi! Toen we dit gedicht hadden gelezen moesten we een traantje weg pinken. Een dikke pluim van ons Harmen Wind. Ga zo door de klas van ons vond het geweldig en werd ook net als ons emotineel. We kregen een 9.8 dus dankje(K) door u kunnen we op gymnasium blijven. We hebben dit gedicht heel vaak uitgeprint en rond in de school gehangen. We kregen veel goede reacties en ik had geen beter gedicht kunnen bedenken.
We zouden het leuk vinden om een keer contact te hebben met u kunt u mischien naar ons hotmail een berichtje sturen alvast bedankt!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)