inloggen

Gedichten

gedicht (nr. 1.216):

Twee jongens kloven stammen, stoken brand

Pan, tot de rand gepompt water, een anker,
zanger van butsen sist op geblakerde staven.

Steken droog hout in de stapel, brengen de koude
tot kook, vatten smoezelig weefsel, zij tillen
het bijna ontilbare op.

Rennen dan rond met wat ziedt, roepen
woest van gevaarlijk plezier. En de vrouwen,

de jonge, van blozende benen, van stro
in bruisende vlechten, hoe schrikken,
hoe snaterend slaan zij op vlucht.

Spil hitte, giet baarlijke wel in hartgrondige put.

---------------------------------------------------
uit: 'De zwijgende man is niet bitter', 2001.

Schrijver: Piet Gerbrandy
Inzender: wb, 22 september 2007


Geplaatst in de categorie: kinderen

2.0 met 25 stemmen aantal keer bekeken 14.769

Er is 1 reactie op deze inzending:

Naam:
Rick
Datum:
11 maart 2008
Hier hoef je nog niet eens 8 jaar voor te zijn!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)