Alle inzendingen van Jeroen Zwaal

Een nacht waarin een nachtvlinder op mijn arm land En dan weer ritmisch tegen het plafond stoot Totdat ik het licht uit doe Een dag waarin ik geen voldoening voel Al spoel ik al mijn glazen af Totdat ze blinkend schoon zijn Een nacht waarin ik vast zal slapen En mijn REM-slaap zich onverstoorbaar herhaalt Totdat ik langzaam wakker…

zoals ik mijn ogen open zonder dat ik naar binnen kijk zo voel ik dat ik anders lijk en zacht zie ik wat jij voelt buitenkant zie je het is er wel het is er niet zoals ik uit mijn ogen kijk zonder te verliezen zo wil ik naar je kijken en zacht voelen wat jij ziet…

vergeten verhalen vertellend verbeten vertalen versnellend verdorven vertering verbeeld verworven verkering verveeld gebonden gedichten geschreven gevonden gezichten gegeven gedeelde getoonde gevaren gespeelde gekloonde gebaren bedachte bedoeling bedreven betrachte bevoeling beleven bedrogen bebaarden bedwongen bevlogen bejaarden…

Mijn tranen - ze hebben plezier in het vallen - Ik ben De zon die op mijn tranen schijnt Ik ben De atmosfeer die warmte krijgt van de zon Ik ben De aarde die in leven blijft door de atmosfeer Ik ben De ruimte die aarde omgeeft Ik ben De zwaartekracht die ruimte bij elkaar houdt Ik ben En zoals ze vallen, ze laat vallen Mijn tranen…

Lente zit in de lucht Wolken lijken blijer De wind waait met een zachte zucht Lente zit in de dieren De dagen worden langer Vogels vliegen samen hun vlucht Lente zit in de bomen De zon wil vaker schijnen Knoppen springen open in de laatste koude nacht Lente zit in de grond Wortels gaan weer groeien Voelen het water dat weer stromen…

Ergens wil ik nog wel Ik kan nog wel iets verder Maar het gaat niet meer En ik krab wat aan mijn arm Ergens gaat het nog wel En ik maak wat vooruitgang Maar ik kan niet meer Ik laat mijn armen hangen Laat mijn handen rusten Mijn vingers spelen wel, maar Tot in mijn vingertoppen doet het zeer Ergens hoop ik nog wel Ruimte lag er voor…

In de tuin lag een schoorsteenonderdeel Het stuk aluminium heet nu lamp Het heeft een deukje van het landen En omgekeerd deden zijn handen ‘Werk licht maken handen veel’ In de kamer hangt een lamp Het lijkt wat op mijn leven Het geeft mooi licht aan het geheel Nu ben ik meer zoals die lamp, maar even Was ik echt dat schoorsteenonderdeel…

Woorden heb ik er begraven Met blote handen, een heel verhaal Lange zinnen er heengebracht Vol sprankelende taal Hersenspinsels voorgedragen Aan de maan verlichte nacht Gedichten er naar toe gedragen En dromen daar bedacht Ook deze woorden gaan er heen Ik beitel stukjes datum alvast in een koude steen Op dit kerkhof van losse letters Komen…

Gelukkig maar, denk ik dan Stel ik geen vragen Die beginnen met waarom Het heeft geen zin te verklaren Vlammen, hitte, blaren Van oorzaak naar gevolg Van logica in reeksen Stapels kranten oude feiten Die verklaren waarom waarom Eenzaamheid en koude Het vallen uit haar open raam Tijd - ‘t jonge en ’t oude jaar De pijn, het lot, wederzijds…

Soms lijkt kiezen niet een optie Soms is beslissen ongegrond Alsof je zoekt naar een plek die niet bestaat Maar waar je net nog stond Soms is doorgaan zwaar En stoppen nog veel moeilijker Alsof je wegloopt naar nergens En het lijkt er makkelijker Soms is het beter om Even stil te staan Goed om je heen te kijken Jezelf echt goed te zien…

Ik wens je een goed jaar toe! Bijvoorbeeld Dat je vaker de snelste rij hebt bij de kassa En dat je geen verjaardag vergeet Dat je geen gaatjes hebt bij de tandarts Vaker het juiste antwoord weet Weer contact krijgt met een oude vriend of vriendin Dat je vaker denkt: ik heb er zin in! Dat je de juiste persoon op de goede plek zult zijn…

Schrijvend door een rood sein laat ik mijn zin ontsporen als een trein van de rails gegleden en wat heb ik toch gedaan in het begin dat ik zo ben afgegleden dat ik hier heb staan ik heb geen zin?…

Ergens wil ik nog wel Ik kan nog wel iets verder Maar het gaat niet meer En ik krab wat aan mijn arm Ergens gaat het nog wel Ik maakt wat vooruitgang Maar ik kan niet meer En ik laat mijn armen hangen Ergens hoop ik nog wel Ruimte lag er voor me Alleen bergen zag ik En mijn hand wees naar de top Ergens denk ik nog wel Dat maakt…

Over en weer zitten we woordjes te gooien Met een simpele return komen ze aan We laten onze gedachten klooien Ik laat mijn avondeten er voor staan Iets over jou, iets over mij Gevoelens, gedachten Een wederzijdse lach Jij schrijft dan: “lastig dit korte haar” En ik schrijf terug: “het is echt heel mooi” Van alles komt er zo voorbij Heerlijk…

Kabbelende golfjes Volgen elkaar snel op En een harde wind Maakt op elk van hen Een witgeschuimde kop Zo stroomt ‘t water verder En daalt het richting zee Ook ik zal verder moeten God help me Want het zit niet mee Kabbelende golfjes Ik kijk er naar En als ik in de verte staar Dan zie ik je weer voor me Het is echt waar Het water…

Jij woonde aan de Waal Ik woonde aan de Rijn Als we bij elkaar wilden zijn Moesten we twee bruggen over gaan En als we dan samen waren Leek de tijd niet te bestaan Zo dichtbij was jij, zo dichtbij We leefden een eigen leven Belden elkaar vrij vaak We hadden veel te geven En we schoten altijd raak Soms was de afstand groot En toen ineens…

Aangekomen op een punt dat vooruitkijken niet kan En omkijken naar evenmin Daarbij komt nog het gevoel Het heeft geen zin Verweren heeft geen zin Ik sta weer eens stil en heb de tijd te verduren Ik tel seconden en de klok schraapt de uren bijelkaar Ik slaap te veel en doe te weinig En in alles schuilt gevaar Gelukkig staan er mensen voor…

Straten zijn volgelopen Lijken drijven rond Overal wordt geschoten Er zijn meer doden dan gewond Door het vele water In New Orleans Bendes voeren oorlog Ellende overal Dat dit zo snel gebeuren kon Een stad zo in verval Door het vele water In New Orleans Bush spreekt van een kans Alles wordt mooi herbouwd In de spookstad zonder…

Zonneschijn Heb ik niet nodig Om gelukkig te zijn Geef mij maar Alle pech, de dorheid en de pijn En ik ga er doorheen Daarna ben ik gelukkig En zit ik in de zon Die toch wel scheen Vandaag En schijnt Deze schoonheid Extra, als een extra Als een onbeantwoorde bonusvraag Zojuist goed beantwoord Zonder woorden helemaal verantwoord…

Eerder viel ze, waarna ze constateerde “Shit ik val!” Ze viel en een moment later smakte ze neer Nu valt ze en kijkt ze om zich heen, boven haar en onder haar En ze bedenkt: “waar zal ik op aansturen, hoe wil ik landen?” Nu voelt ze ook het vallen zelf Fijne warme luchtstromen weet ze te traceren En daar leunt ze dan lekker op! Vallende is…

Stil staat alles Elke kracht weigert zijn invloed, mijn invloed Zwaarte valt weg alsof het niets is en dat voelt wederzijds Materiaal zonder bestaansrecht, ik zonder materiaal Atomen weigeren simpel weg te draaien Aan het niets houd ik me vast Zonnestralen komen gevangen in dit ogenblik te langzaam binnen door het raam Lopen is onmogelijk…

Mijn uiterlijk vind je mooi…maar zal ik je wat vertellen? Dat laagje van een millimeter stelt zo weinig voor Kijk maar in mijn open ogen, open maar mijn hart Daar vind je veel gelaagde laagjes... ‘O, wij zijn veel mooier Want samen gaan wij dieper Hieper de piep de pieper’ Zingen ze allemaal in koor En na het zingen elke keer Ligt er…

Mooi ben je Lief ben je O, wat verlang ik naar jou Want mooi ben je En lief ben je En op je mooist ben je En het allerliefst Als je tegen mijn schouder lig te slapen En ik net wakker word Met een glimlach op jouw mond…

Er loopt een jongen langs het strand Van oorzaak naar gevolgen Dan vraagt hij plotseling aan de wind Of hij hem wil volgen Samen lopen ze naar de zee Kijkend naar de golven Hoe hoog zijn ze, zo prachtig De wind duwt hem in zijn rug “Kijk eens!” lacht hij.. “Wat zijn we samen machtig” Gauw loopt hij het water in Nooit meer kwam hij terug…

Paniek-getjiep klinkt het verderop Er sluipt een kat met een nestje in zijn kop Geruisloos verdwijnt hij de struiken in Moedermerel bekijkt het flink, tegen haar zin Tjiep – tjiep zo klinkt ononderbroken onmacht De lichte lucht verkleurt, verdraait, verzacht Horen doe ik haar al lang niet meer Ik denk:‘Morgen hopelijk warmer weer.’…

Ze lopen beide langs het strand Van oorzaak naar gevolgen Dan vraagt zij plotseling aan de wind Of hij hem wil volgen Samen lopen ze naar de zee Kijkend naar de golven Hoe hoog zijn ze, zo prachtig! De wind duwt hem in haar rug “Kijk eens!” lacht hij... “Wat zijn we samen machtig!” Gauw loopt hij het water in Nooit meer kwam zij terug…

...voor 'mijn' kinderen Oorlog zag ik in hun ogen Vrijheid schalde in hun lach Steeds meer begonnen ze te geloven Steeds vaker van dag tot dag Hoop zag ik in hun ogen En een blik, nog vol verdriet Onzeker vroegen ze me onbewogen Zonder woorden zei ik: ‘ik weet het niet’ Hoe kan ik nu zeggen Wat hen staat te wachten? Wat valt er uit…

Mag ik je adempauze zijn Adem jij mij in Adem ik jou uit Leer jij me warmte voelen Ik jou ’t zuchten dragen Zullen we daarna samen eens een ademhaling wagen?…

Rit te ke tit te ke me Boem-pats!…tadam Rit te ke tit te ke me Boem-pats!…tadam Ritme heb ik nodig En zo ook structuur Me houden aan de tijden Stipt op elk uur Rit te ke tit te ke me Boem-pats!…tadam Rit te ke tit te ke me Boem-pats!…tadam Stoppen als het stoppen moet Gaan wanneer ik ga Pauzes nemen is ook goed En ook weer door…

Buurmeisje Hoi buurmeisje Je doorbreekt mijn sleur Kom ik net op mijn saaie dag Bij mijn droge voordeur Spring jij tevoorschijn Vanachter het hekje Je bent zo blij en vrolijk Je duwt en trekt en kwebbelt gebekt Scheld met kleuterwoorden Met in je mondhoek een chocoladevlekje Poepie scheetje drollie plas Gekke Jan dikke bil poepiedrol…