1942 resultaten.
Paleolithicum
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 140 de Grote Moeder
heeft geen gelaat nodig
alleen haar bolle buik
de blinde navel in het midden
om het leven op haar
ademende buik te wiegen…
De allerbeste tijd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 126 Het slechte nieuws zweeft
als een zwart fenomeen
boven het bed
Een ongrijpbaar buitenaards bericht
dat zich vermomde als een
unidentified flying object
De arts houdt zich met man
en macht vast aan de dissociatie:
de wet van de professionele afstand
De zieke verbreekt de geladen
onheilspellende stilte
tast naar zijn koptelefoon…
op drijfhout van hoop
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 90 En dit is haar land
geblakerd door het vuur
En dit is haar hoofd
onder as en twijfel
De laatste nachtvlinder
vloog door het raam
Dit was het huis
met treetjes zonder deur
Stilte ritselde over het papier
vrede schreef haar droeve hand
Het gedroomde land waar
niemand van liefde omkomen zou
Vrede schreef haar droeve hand…
Alleen maar kijken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 78 Een vlucht wilde ganzen gesponnen uit zonlicht
De schuwe roerdomp in de geslotenheid van het moeras
Een veldleeuwerik jubelt naar beneden
De zwaluw brengt zielen thuis
Een weemoedige engel schildert
Het licht van de beeldenzee
Ik zal de dag roerloos ondergaan…
Tussen doen en laten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 168 Tussen doen en laten
zie ik alles maar ik kan er niet bij
Hoeveel gedachten wonen in verlangen
hoeveel bergen tussen ons bedacht
Ik moet mijn hartslag vinden
tak voor tak de bomen lezen
Neerstrijken als een vogel
landen om nergens heen te gaan…
de dirigent
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 134 na het slotakkoord
houdt hij zijn baton hoog
de instrumenten zwijgen
uit het ampul vloeit
een concentraat van stilte
recept voor de wereld…
Bloem in voorjaarsregen
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 107 de zee spoelt de oudste dromen
door het onderwaterwoud
zwart groeit door het grijze heen
ongepolijste sporen van erosie en verval
hoe zacht deze hemel van schelpenkleuren
het licht beeft van verlangen
in de blauwe koelte
bloemen vogels en vroege dromen
een milde voorjaarsregen
vult de verweerde letters van jouw naam
verre tonen…
twee kanten op
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 110 de spoorlijn loopt dwars door het dal
we reizen twee kanten op
onherstelbare stappen in het landschap
onderstrepen de stilte
we vergaten hoe onze ledematen
zich naar elkaar konden bewegen…
Aleksej Navalny - hoe nu verder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 66 vandaag is alles in veelvoud dicht
de dag ligt uitgeput en leeg
in de aanhalingstekens van de tijd
de klokken zwijgen
het trage stugge lopen door de stilte
hoe nu verder er is geen weg terug
tussen geboorteschreeuw en sterven
bloemen leggen om jou te eren
loop door loop verder wij weten wie jij bent
bloemen leggen als vergrijp
hoe…
Gewoon hier
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 163 Beminnen is een werkwoord
Wanneer heb je lief? Als je wakker wordt,
iemand graag ziet, kust, streelt ?
Liefhebben is niet zozeer iets van doen of laten,
maar er zijn om iemand te beminnen,
dag liefje zeggen, zijn en jouw kleren neerleggen.
Beminnen doe je altijd ergens,
in een land, een stad, een bed,
of op de oever van een rivier.…
voor jou
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 72 het leven herhaalt zich in gevonden
en zoekgeraakte dingen
in verhalen en rituelen
ondanks of dankzij
onophoudelijke veranderingen
ook in de liefde
steeds nader tot elkaar
in glimlach en tranen
in alle talen lang geleden
gisteren nog…
Charkiv - februari 2024
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 75 lichte ogen
als druppels regen
uit zijde gesponnen
kindergezichten
ik wil jullie namen
in alle talen noemen
terwijl de wereld
boven ontploft
luchten bezwangerd
van kogelwolken van
zoekgeraakte levens
kristallen stemmen onderaards
lichte ogen
als druppels regen
aan zijden draden
Nazar Anna Vitaliy Iryna
hoe teer raken jullie…
Helder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 101 wit is de jurk
in het stille ochtendlicht
wit de wapperende vlag
uit de kapot geschoten muur
wit de woedende knokkels
van de gebalde vuist
wit de gevangen geesten
in een web van rokerige mist
wit is het gelaat
dat in de ijle verte staart
wit het roerloze doek
dat leeg op beelden in pigmenten wacht
wit is de razende storm
die…
Bloesem
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 121 zachte regen beroert
de delicate schoonheid
van huiverende kersenbloesems
op ranke twijgen wiegen witte vogels
wij lopen uit de langgerekte dag
jij fluistert dat we
voor geluk zijn geboren
de bergen hullen zich in wolken…
Haiku van het hart
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 132 het hart kent hartstocht
meestal klopt het in ritme
een pompende beat
waar het van volloopt
in gouden hart en nieren
het biedt ruimte aan
vier gulle kamers
gevuld met warmbloedigheid
gevoed door stroming
in lichtvoetigheid
dan weer in zwartgalligheid
twenty four seven
kloppend aan het werk
haalt het pakken van het hart
voert het…
dragers van licht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 176 intens rode donkerblauwe en gouden
stralen in de wolken als duisternis en
licht elkaar omarmen
in haar ogen twinkelen vrolijke leeuweriken
passie rebellie gloed hoop en verdriet
minnaar en geliefde ontstijgen tijd en ruimte
mythische vogels worden van binnenuit verlicht
voelen de stralende omarming van de zon
het lied van duizend vogels…
reizen
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 86 schaarse woorden
als hoge en dun
gewortelde bomen
reikend naar de zon
het fragiele meebewegen
in de wind
stromend naar ongekende stormen…
Thuiskomst
netgedicht
3.0 met 21 stemmen 105 In het landschap kronkelt de lange weg
van verdriet naar tranen.
De hemel waait voorbij
alles raakt vanzelf zoek.
De kraai landt op een tak
wolken herhalen zich in een waterplas.
En altijd is daar het verlangen om de zoutvlakte
te bedaren met zacht wuivende gebaren.
Getemperd licht valt door de ramen
een broos engelenkoor zingt de…
Wat niet meer zou gebeuren
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 103 Het eelt van haar geschiedenis
heeft zich in slakkengang van hoofd
naar achterzijde verschoven.
Langs de kromming van haar rug
kleven op dunne huid eilandjes
van onbereikbare verhalen.
De zon zakt in de kruinen
van de bomen en alles
wat niet meer zou gebeuren.…
Omerta
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 80 Broeders van Liefde
duivels in priesters habijt
de Heer als wapen
Broeders van Liefde
verwoesters van jong leven
de onschuld vermoord
Broeders van Liefde
zij zullen voor u bidden
de heer heelt wonden…
Tanka
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 71 angst is het oogmerk
van de harde witte schaal
die het oog omgeeft
angst verdwijnt in het papier
wit als een duivenveertje…
Zoveel meer
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 139 De hemel wordt licht
de vale maan is er nog.
Onverwacht geluk
niets kan hier tussen komen.
Zelfs de liefde niet
er is veel meer dan alles.
Wat in de morgen wordt vermoed
bedacht en gezegd.…
Kind
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 112 Het kind kon je niet zeggen
dat het bang was
een pakketje angst
genageld aan de grond
Het kon je niet zeggen
dat elke dag duister was
jij altijd harder kon lopen
en het kind te pakken nam
Het kind kon je niet zeggen
dat je gezicht zo wit was
je vreemde groene ogen had
dat je altijd mij hebben moest
Toen je zelf vader was
woonden…
doe het toch maar
netgedicht
2.0 met 43 stemmen 83 doe het toch maar
schrijf maar over het leven
dan schrijf je vanzelf over angst
duisternis verlies en verdriet
zoek een heldere toon
waarin jij jezelf verstaat
graaf het hele leven lang
naar de kern
het duurt te lang
het is te koud om te huilen
doe het toch maar
schrijf maar over het leven…
Als de kou komt - voor Margreth
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 72 Zij legt elzentakken
langs de randen van de kleine tuin.
Een egel loopt heen en weer
in de druiligere regen.
Op de terugweg
zijn bek vol bladeren.
Stoepje op stoepje af
door het gat in het hek en terug.
Hij maakt zijn winternest in haar tuin
in takken van elzenhout.
Dan komt het moment
dat het voor iedereen is gedaan.
De…
de kunst van repareren
netgedicht
2.0 met 9 stemmen 100 toon de littekens
toon de sporen van de breuk
laat de wonden zien
verbind de barsten
bedek de wonden met goud
herstel de schoonheid
littekens van lood
heel ze met goud of zilver
heling van de breuk
sporen van wonden
dragen bij aan de schoonheid
verzoenen is mooi
met wat kapot is
de kunst van repareren
van al wat stuk is…
Laatste gras
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 134 Waar is de veerman?
We reiken de halzen.
Zwijgende kraaien wachten.
In gesloten bomen.
Waar houdt hij zich schuil?
We draaien de hoofden.
Verstarren in de duisternis.
Watergeesten kronkelen.
Wanneer doemt de veerman op?
Ergens wacht hij aan de schimmige overkant.
Hoeveel kraaien zullen hem vergezellen
Wie van ons neemt hij mee?
Een…
Kijk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 69 In de omheining van het zijn
sterven we iedere dag een beetje meer.
Of het nu woorden of kleren zijn
we trekken niet alles uit de kast.
Laat ons de avond zijn
waarin het kind mag verdwalen.
Laat ons lachen als we huilen
leer ons zeggen het komt goed.
Leer ons met sterke armen dragen
kijk daar is de werkelijkheid al.…
Op een bed van veren
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 71 In slapeloze nachten het dichterschap
geoefend dichterbij gedroomd misschien.
Kleine zus grote broer gewonde engelen
met verre ogen op een bed van veren.
Tussen droom en daad laveren
heldere dan weer bleke beelden.
Wilde ganzen gakken het afscheid
de vlucht van kraaien voor het licht.
Het wenden van de zonnebloem
haar bloei door lucht…
getekend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 150 iemand trekt met kalk
een lijn op de muur
rond jouw lijf
jij bent getekend
verdwijning in
het donker zonder
schaduw een lege
koffer in je hand
bevend
stapt je rechterbeen
in de stroming
van de ongewisse tijd
iemand
herkent je
aan verstrooide kalkresten
door je dunne witte haar…