zinloos gelukkig
’s morgens
als ik opsta
kan ik soms
zomaar
gelukkig zijn
zonder reden
zonder zin
zinloos
gelukkig zijn
het geklater
van het water
volgt het ritme
van mijn lied
mijn spiegelbeeld
lacht zacht
om een zelf
bedachte grap
de koffiekan
vertel ik
hoe goed
dat ik me voel
hij seint met geur
terug
dat hij begrijpt
wat ik bedoel
het zonlicht
streelt behoedzaam
de blaadjes
van de rozen
hoewel de bloemen
rood zijn
zie ik dat ze blozen
’s morgens
als ik opsta
kan ik soms
zo maar gelukkig zijn
vederlicht
haast transparant
want geen herinnering
doet meer pijn.
Geplaatst in de categorie: emoties