Hoe is 't daar...?
Hier fluiten de vogels allang niet meer
De zomer heeft plaatsgemaakt voor de winter
Kaal gewaaide bomen komen tot inkeer
Hier waar de klok niet meer verder wilt tikken
Hier vind je geen hoop… geen dromen
Straten worden versierd door rondslingerend afval
Maar nergens insecten die er op afkomen
Want hier sterven zelfs iemands herinneringen uit
Hier wordt het woord liefde verkeerd gespeld
Mistige ogen nemen de koude wereld onbegeerd waar
Want de heldere blikken van ooit zijn uitgeteld
Hier is alles zoals je ’t hebt achtergelaten, hoe is ’t daar…?
Geplaatst in de categorie: verdriet
Verder hoop ik, indien dit geschreven is naar persoonlijke omstandigheden, je met dit bedankje een hart achter de riem te steken.