Nachten Lang...
Een verlichte ziel in donkere nachten
Nachten, lang, eenzaam en koud
Waarin ik, met al mijn gedachten
toch jouw warmte, zonder oponthoud
heb gevoeld, in het grenenhout
van mijn bed, waar ik jou nimmer
en nooit heb uit gezet...
Fantasie speelt mij nu parten
want je was er immers nooit
maar, in mijn gedachtenwereld
heb ik je er nooit uitgegooid
Misschien klink ik nu wat wazig
Ondoorgrondelijk is mijn hart
waar ik altijd op vertrouwd heb,
maar nu toch wel wat verward...
Inzender: j.h., 23 september 2003
Geplaatst in de categorie: emoties