Versmeltende lichamen.
In een bed van rode rozen,
lig je gedrapeerd in witte zijde.
Mijn hart heeft jou gekozen,
jij die mijn leven zo verblijde.
Je huid geurend en zacht als satijn,
trekt mij aan als een magneet.
Met jouw lach zo zoet als marsepijn,
waan ik mij op een andere planeet.
Slechts in opwindende outfit gehuld,
lig je verlangend op mij te wachten.
Nog even beproef ik je tomeloze geduld,
met je lieve ogen zie ik je vragend smachten.
Je sensuele lichaam is oogverblindend,
en overtreft mijn wildste fantasie.
Je bent de overtreffende trap van opwindend,
ontluikt in mij de meest zinderende passie.
Hartstochtelijk kussend smelten we tesamen,
verhit door een steeds aanwakkerend vuur.
Tot een twee-eenheid versmelten onze lichamen,
in deze liefde zo intens en zo puur.
10 februari 2003
Geplaatst in de categorie: erotiek
Ik voel me één met je gedicht.
De vonken springen ervan af.
Heb je al een vriendin?
Anders zou ik me gevlijd voelen
om met jou in de hete vuren samen te smelten...