Drenkeling
Met het water
Tot aan de lippen
Of zelfs daarboven
Door tegenspoed
Of ongeluk
Bleef ik
In mezelf geloven
Niets of niemand
Kon mij breken
Maakte dat stuk
Leven
Op het randje
Of zelfs daar overheen
Ik was het gewoon
Zo aan gewend
Als een tweede natuur
Op den duur
Niets anders
Zo gekend
Om hulp vragen
Is zo moeilijk
Dat doe je
Niet zo snel
Niet dat ik niet durf
Er blijft een drempel
Je hebt je trots
En ook zelfrespect
Dat wel
Zo heb ik
Heel wat meegemaakt
Kopje onder
Naar de bodem
Keer op keer
Laat mij maar
Haast verdrinken
Ik worstel
En kom boven
Ik red me wel
Telkens weer
Geplaatst in de categorie: eenzaamheid