Muze van Büch
(voor Marianne Verweij)
Als jongeling met lange haren wist Boudewijn
Büch bij jouw gezin binnen te dringen, zwaar
romantisch en verslaafd aan hasj en wijn,
maar nog meer beneveld door zijn verwarde geest.
Je had hem tekenles gegeven en sindsdien tekende
hij het liefste jouw naakte lijf, als woelbeest,
maar hij rekende echter nooit af. Als een spons
inhaleerde hij jouw emoties en kwetsbaarheid,
maakte er goud van, dacht hij, gaf je de bons
omwille van zijn zogenaamd literaire gekkigheid.
Hij verzon levenslang de vader van jouw zoon
te zijn, als een volhardende fantast en een
gillende keukenmeid. Toch moet hij ooit gek van
liefde voor jou geweest zijn, volop, ofschoon
hij je ook ongenadig heeft willen afstraffen.
Na het zien van 'De kleine blonde dood' zakte
je volkomen in elkaar en heb je een einde aan
jouw leven gemaakt, de hellehonden begonnen te
blaffen en jouw veerkracht knakte.
Geplaatst in de categorie: psychologie