De aarde wentelt voort
Ik loop door een straat
loop door het mysterie
van een straat op aarde
De huizen
ademen donker
van het onbewust
door de dood
te worden verteerd
Dood!
Stormwind
die "ik en dromen"
uit het bewustzijn blaast
En een nieuwe ochtend
gloort in de straat
in zondagsmist gehuld
En de aarde wentelt voort
En ik loop verder
althans in mijn verbeelding
want ik zit in mijn stoel
verzen te schrijven
die uit het mysterie verrijzen
Eigenlijk sterven we niet
maar verdwijnen
in een andere verschijning -
het lichaam
als een oude versleten jas
naast ons neer leggen
of zoals de verkoper van vloeren
die naar een ander pand is verhuisd
echter onbewust
in zijn verkopersgeest blijft verwijlen
En de aarde wentelt voort
Verzen zijn woorden
die elkaar innig omhelzen
zoals geliefden
die in extase versmelten
innerlijk verlichten
in het even vergeten
van het kwellende verleden
En de aarde wentelt voort
Geplaatst in de categorie: mystiek