Liefde
Ik dacht altijd
dat liefde tastbaar was
een trendy hebbeding
in de zakken van je jas
een knijpbal of een speeltje
zo dom was ik
zo'n stijve frik
die in het donker dwaalde
een Don Quichot die al wat groots en edel was
beroofde van zijn waarde
want koning, keizer, admiraal
de liefde kennen we allemaal
je vindt haar in de kleine dingen
die ons dagelijks omringen
de hand die rakelings
langs je wangen streelt
als donkere wolken zich
boven je samenpakken
de zorg waarmee de
zondagsschilder zijn palet hanteert
als hij kleur aanbrengt
in levenloze vlakken
de monnik die zijn handen vouwt
de vrouw die om haar vader rouwt
het zit 'em in dat haast onzichtbare gebaar
waarmee een mens zichzelf vergeet, een seconde maar
zijn blik die zich op een ander richt
de glimlach die hij tovert op een gezicht
het komt en gaat
in minuscule beetjes
biedt troost en hoop
in flinterdunne sneetjes
en ieder die er door wordt geraakt
wordt door het virus gebeten
hij wil geven wat hij kan
tot de ellende is vergeten
de liefde die mensen bindt is breed uitgemeten
dat is wat haar zo enig maakt
zij smeedt ons samen in één ondeelbare keten
Geplaatst in de categorie: liefde