Stress
Gevoelens die door me heen stromen.
Gevoelens die vanuit mijn binnenste komen.
Ze komen dan ook allemaal tegelijk.
Iets wat mij in de war maakt en jammer genoeg niet verblijdt.
Ik hou mij staande in een rivier van zorgen en stress.
Ik blijf denken dit is het nu en ik krijg een wijze levensles.
Ik kan geen kant op ik zoek naar een uitweg.
Ik voel me verward en dat is de rede dat ik dit nu zeg.
Ik en niemand anders zit hier nu.
Gevuld met stress een eenzaam en verloren individu.
Alleen en verloren dwaal ik rond op deze aarde.
Heeft mijn leven zin en wat is de waarde ?
Ademhaling voor ademhaling voel ik mezelf dwalen.
Dwaling van mijn ziel.
Ziet niemand dat ik kapot ben en kniel.
Mijn hoofd staat op springen.
Ik hou mij staande en moet mijzelf dwingen.
Af en toe denk ik aan opgeven.
Ik begin dan te beven.
Ik beef op mijn fundament.
Het voelt af en toe als of mijn ziel mij verlaat en weg rent.
Deze woorden komen uit mijn mond.
Ik slinger ze op dit moment in het rond.
Net als bomen uit de grond.
Net als het groen in de natuur.
Zijn deze woorden oprecht en puur.
Vertel mij wat is het antwoord op dit gevoel ?
Sta je zo in het leven als ik dan weet je wat ik bedoel.
Het antwoord kan ik je niet geven.
Daarom heb ik dit geschreven.
Geplaatst in de categorie: emoties
Heel mooi!
heel goed neergezet.