Rennen met de angst op mijn rug
Rennend met de angst op mijn rug
Heb ik amper tijd voor mezelf, amper tijd voor rust
Want ik blijf maar zwemmen naar de zeekust
Die weg wordt gehouden door de onrust
Door misleiding in mijn verleden tijd
Sta ik voor de keuzes om weg te rennen of mijn leven te delen met de pijn
Het houdt mij soms klein waardoor ik bekend sta als een chagrijn
Maar dat zijn de mensen die niet het geduld hebben voor mij
Om erachter te komen hoe ik werkelijk kan zijn
Elk mens heeft een droom, het wordt gevonden of gekocht
Maar het vinden van mijn dromen duurt te lang vandaar dat ik ben gestopt
Met de zoektocht naar de goudpot
Rennen zal ik nog altijd blijven doen
Over de zandpaden, door de bossen en velden van groen
Stoppen met rennen doe ik pas al er iets of iemand is
die het licht uit komt doen
Geplaatst in de categorie: vrijheid