Handen
Wanneer ik bedenk wat mijn handen al hebben verzet, wat ze voor arbeid hebben gehad wanneer ik terug ga in de tijd, dat er baby’s op de wereld werden gezet, door die handen werden verzorgd.
Als ik bedenk wat er in die tijd aan boodschappen werden gesjouwd, door diezelfde handen, dan maakt ’t me een beetje benauwd, want er gingen wat kilo’s hangend aan die armen en handen door de straten, en over de trap, tot ze op een goed moment de tassen los konden laten en op de plaats van bestemming waren.
Geen karretjes in die tijd evenmin een auto, want vervoeren deed je alles op de fiets als je die had dan, lopend en sjouwend met loodzware tassen vol boodschappen die om de paar passen eventjes neer moest zetten.
Als ik bedenk wat die handen, in die tijd aan wassen hebben gedaan, geen luxe van een volautomatische wasmachine, maar zo één waar een wringer aan zat waarna gespoeld moest worden, met in en in koud water, ze werden het gewend, maar moeten wel blij zijn geweest dat de was partij uiteindelijk aan de lijn hing.
Diezelfde handen, vertroetelden, verschoonden, schilden, aaiden, maakten, sjouwden, droegen, draaiden, wrongen, trokken, schreven, vouwden streken en deden nog zoveel dingen meer, dat als ik nu naar die handen kijk, die zoveel minder hoeven te doen dan weleer, ze zijn met recht aan vrije tijd toe, maar nog nooit heb ik ze horen klagen ‘ik ben zó moe’.
Geplaatst in de categorie: lichaam