Lieve meid,
Ik was op vakantie,
Hoorde het schokkende nieuws daar.
Te laat om jou nog te spreken,
Wat viel mij dat zwaar.
Je was nog veel te jong,
Het kwam zo onverwacht.
Je leven werd afgenomen,
Nu rust je zacht.
Maar je had nog zo veel dingen te doen,
Dat alles met een lach.
En je liefde voor je naaste
Gaf je hun elke dag.
Nu zal ik nooit meer je lieve lach zien,
Nooit meer samen praten, alles niet meer.
Kon ik je nog maar even zien,
Al was het maar één keer.
Nog één keer samen in de pauze,
Of lopen op straat.
Nog even samen lachen..
..daarvoor is het nu te laat.
Ik kan nu alleen nog maar huilen,
Huilen van verdriet.
Elke dag, steeds weer,
Maar al die tranen helpen niet.
Ik heb veel mooie herinneringen aan jou,
Die verzachten mijn smart.
Voorgoed ben je uit ons midden,
Maar voor altijd in mijn hart!
Geplaatst in de categorie: overlijden