weerloos hart
ogen waarin de woorden
naar de lippen groeien, voeten
vastgelopen in de waanzin-klei
en altijd altijd weer klapwiekend
papavers als vlinders op steeltjes
de koperen nachtegaal, klokslag acht
de dood die als modder zuigt
aan onze trage stappen
--------------------------------------------------------------
Het gaat over De Westhoek…
winterstormen ten hemel
het wad stuiptrekt in
gekromde stromingen
het schuim kapseist ongenadig
van einder tot einder
onder een wolk van meeuwen
verwaaien duinen in
werveling van winden
zwaar kreunt de zee
in huivering van nachtkou
diep donker spiegelend
in deinend water
foto Friese wad bij de Westhoek…
Westhoek, vergeten land
Waar de poëten wonen
Samen met hun demonen
Stikkend in ‘t Vlaamse zand
Stemmen als Brussels kant
Dichten op zachte tonen
Zingen van doornenkronen
Ieder kruis jankt er en brandt
De Leie is een Eufraat
Een Tigris stroomt er niet
De Hof kent men van horen
En zeggen, niet van zien
Daar waar het godslam blaat
En…
de slagvelden in de westhoek.
de tuinen in de wijde omgeving van tjernobyl,
de kerkhofgraven in de concentratiekampen van
breendonk tot buchenwald.
bloed en drek
kan je onder schoffelen.
leed blijft eeuwig invreten.
verdriet verstikt de hoop
dat liefde ooit nog wonderen kan doen.…
De nagalm in de westhoek
als je een oor op een grafsteen legt.
Het lijkt nieuws uit een vergeelde krant.
Kruitdamp glipte door de fijnste spleet
En wij, dappere Belgen…
Rillen met stompe vuisten in het zand
“Waar is de overkant?”
Jagers klieven de hoge, blauwe stilte.
Lichtjaren later, nu we schijnbaar bedaren.…
een avond in het licht van sterren
wijde hemel, zon op ongerepte wad
kokkelgeuren, vogels in liefdesvlucht
onstuimige wolken in spiritvonkende ontmoeting
de wind speelt met onze haren
jouw ogen koesterende zonnen
warme kleurenpracht omkleedt onze liefde
wij in het diepste samen met de natuur
in de voetstappen van deze zomer…