34756 resultaten.
Schemer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 808 de avond
de avond valt
mijn wereld gaat op in zwart
zwart
het duister sluit om mijn hart
zwart
ik
ik val
de avond
de avond valt
schemer
zwart…
zijn
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 857 een beweging gevormd door haar hand
een klank gevormd door haar mond
de nacht gesheiden van het zwart
de stilte gehuwd met het woord
wanneer haar ogen mij verblinden
wanneer haar lippen mij verstommen
dan zal ik de liefde beleven…
Mijn liefde
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.688 mijn liefde
een kleurschakering op haar palet van woorden
waaruit haar penseel herinneringen opdiept
die ze neerstrijkt op het doek van haar zelfbeeld
niets weerhoudt mij te beminnen
niet haar vlammende blik die mijn ziel schroeit
niet haar treffende woorden die mijn hart verwonden
ik
een levenloos lichaam deinend op door liefde en bloed…
De meiskes uit de taveernen
poëzie
3.0 met 27 stemmen 2.893 De meiskes uit de taveernen
zij hebben een malse schoot.
Zij zien er de jongens geerne.
Zij baren haar kindren dood.
Zij dragen van vurige zijde
een keurske dat spant en splijt.
We ontwaken aan hare zijde
met de houten mond van de spijt.
De ronde zee waar wij zwalken,
die eindeloos wenkt en geeuwt,
en ons doet van begeren balken…
Bittersweet
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 368 Het bitter en het zout
van jou bespeuren
aan mijn hart en dan wat
honingzoet verzinnen.
Zo is beminnen
een overdaad aan vlagen,
geuren, proeverij.
Soms mijn bittersweet,
meestal mijn puur,
altijd mijn jij.…
Het huis mijns vaders
poëzie
3.0 met 33 stemmen 4.304 Het huis mijns vaders waar de dagen trager waren,
was stil, daar 't in de schaduwing der tuinen lag
en in de stilte van de rust-gewelfde blaêren.
- Ik was een kind, en mat het leven aan de lach
van mijne moeder, die niet blij was, en aan 't waren
der schemeringen om de bomen, en der jaren
om 't vredig leven van de roereloze dag.
En 'k…
Celdeling
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 883 Stop desnoods ook twee boeven in een cel;
De privacy is hiermee wel geschaad,
Maar toch, de rechtsgang is er mee gebaat.
Het Kabinet vindt nu toch ook van wel.
En dat bevestigt nog een keer de these
Dat elke cellist geen solist kan wezen.…
Geluk
hartenkreet
2.0 met 8 stemmen 1.050 Geluk,
Ik was er jaren naar op zoek,
Ik vond niet wat ik zocht.
Totdat ik gister wat voelde,
Op mijn schouder.
Ik draaide me om en zag,
Dat het geluk mijn leven
Zachtjes was binnengeslopen.
Juist toen ik het niet verwachtte...…
Navels
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 616 Een fraai decolleté blijft niet onopgemerkt
De bloesjes worden kort, zodat de jonge schonen
Nu ook al zonder schroom hun naveltjes vertonen
Hetgeen de sex-appeal aanmerkelijk versterkt.
Zo wordt het manlijk deel der mensheid sluw bewerkt
En voert aldus de druk op de geslachtshormonen
Zelfs tot de wijziging van hun gedragspatronen
Hetgeen de…
GIJ ZULT MIJ ALLEN, ALLEN KENNEN
poëzie
3.0 met 20 stemmen 2.982 Gij zult mij allen, allen kennen,
maar 'k zal voor allen duister zijn;
want slechts wie 'k van mijn spot zal schennen
zal lichtend van mijn luister zijn.
Slechts wie na de eêlste weelde-spijzen
zal hongren naar mijn schampre smaad,
draagt eens vóór 't aangezicht der wijzen
de plooi der wijsheid in 't gelaat.
Maar hem, die mij niet heeft…
jij als klein feest
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 770 Zo had ik je nog niet ontmoet,
zo dansbaar en doorschenen,
zo thuis bij discolicht zo snel wer-
velend in die muziek van jaren her.
Ik heb je lief, mijn ster.…
geheimtaal
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 1.297 We keken naar de film, er vlijde
zich zoveel herkenning tussenbeide
dat ademloosheid zich ontspon
alsof een eerste liefde aanving. Ik begon
je aan te raken, te verleiden
tot zachte weerstand. Van terzijde
keek ik naar je smalle mond
waaruit ik één voor één verstond,
wat wij wel wisten, maar niet zeiden:
stille geheimtaal, diepste grond.…
nog kind
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 1.764 Er is een droom, adiafaan:
Ik ben nog klein, een kind
en ik sta voor het raam -
over de vensterbank geleund,
hoor ik een smal geluid.
Spreekt iemand in de
diepte daar iets uit?
Mijn vader, hij staat hele-
maal beneden en hij wenkt
zonder een woord.
Ik weet:
Ik ben bedrogen,
hij is dood,
er is geen stem.
Dus wuif ik terug
en…
examen
netgedicht
2.0 met 42 stemmen 6.408 Dit is examen doen:
duizend energieseconden
lang uit evenwicht
aan gene zijde
de doodsrivier: een rij
verlegen tafels zonder
kandidaten
En ik, vanuit doodleuk
volwassen zijn schrijf hen
vast in de lijnen
van mijn hand,
opdat wij samen zijn.
Daarna kunnen de tafels
aan de kant.…
Dat is dichten
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 271 De titel zet het licht op groen.
De spatieregel die volgt drukt
een gaspedaal en scheurend
rukt de eerste regel mij
volledig weg uit het fatsoen.
Hier maakt de taal mij snel en licht,
een carrosserie van voortbestaan:
gelast, genageld en gedicht.…
1964
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 937 Dat jaar
was er maar
één woord heilig:
haar.
over je voorhoofd
en je schouders,
over je ouders.
Nu is het oude
uitgevallen en
wordt het woord:
zij.
Ik voel haar
over mijn angst,
over mij veilig.…
Schoolmeesters
poëzie
4.0 met 27 stemmen 3.279 Hij die, - uit vrije keus - ,
En in zijn achter kamer,
Met hoofdpijn als een hamer,
En volgestopte neus,
Met klemming op zijn water,
En lusten als een kater,
En met een stijve nek,
En vijf gebroken ruiten,
En deuren, die niet sluiten,
En 't Pootje* in zijn kuiten,
Er uitziet als een gek;
Is min nog te beklagen
Dan hij, die drie paar dagen…
stoornis & toch poëzie
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 513 Je voelt het helemaal niet aan-
komen het is een ziekte een
hemoptysis van de pen
dat gouden en vulbare hart.
Het woekert zinloos het
schuift woorden voort
kortom schrijft
dat koffie klaar staat om te zijn gelezen
een pizza ter ontcijfering
boodschappen die de mensheid
waarachtig niet baten maar
die desondanks dringend
ja zeer dringend…
lege dagen 2
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.130 Als deze dagen van gemis
zo zonder einde kunnen zijn,
hoe lang is dan een uur?
Een anticlimax wordt bijna
een climax op den duur:
een druppel helderrode wijn
die beter smaakt dan ooit een
heel stel flessen, anders gezegd:
ik voel dat ik jou missen mis,
een dorst die nimmer valt te lessen.…
De ezel
poëzie
3.0 met 28 stemmen 4.015 Een ezel is een heer met een staart,
Die hij van achteren draagt, als een paard.
Het verschil tussen ezels en geleerde doktoren
Zit hem soms minder in 't hoofd dan wel in de oren.…
straat (te Den Haag)
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 729 Tienhovenselaan
Waar in de koffietent iedere maandagmorgen
schoorvoetend op gang kwam en ik in het
woonhuis van mijn kleine geboortepoort
tussen natte was woonde.
Tienhovenselaan er verbleven
eenvoudige portiekheiligen
bij gebrek aan snollen of hoeren,-
hoe zou mijn moeder ze ooit hebben herkend-
Nee, dat waren andere wijken.
Tienhovenselaan…
Gemis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 916 Als de dagen van het diepste kwijt
zo zonder einde kunnen zijn
en toch niet kwellen
dan zal ik zelfs jou missen missen
en geen tijd meer tellen…
ik zou je willen vergeten verlaten
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 1.258 Ik zou je willen vergeten verlaten
omwille van een boom,
omwille van een vis die niets
van doen heeft met een boom.
Ik zou je willen vergeten, verlaten
maar zie:
De treurwilg hangt zijn draden in het water
en vissen springen
soms…
Het kalf
poëzie
3.0 met 12 stemmen 2.012 Het kalf
Kent een natuurkundige maar half
Daar er geen tijd is om het te bestuderen,
zo gauw is het uit de kleren
Intussen weet men uit Plinius*, dat dit dier
Gewoonlijk PA! zegt tegen een stier
En tegen een koe:
MOE!
En 't antwoord is dan gewoonlijk BOE!
't Geen in het chinees zoveel wil zeggen als HOW DO YOU DO?
Voorts zeit hij OOM tegen…
OP IEMAND VERMOEID
poëzie
3.0 met 13 stemmen 2.342 Wandelaar, om u de waarheid te zeggen
u kunt zo moe van het lopen niet zijn
als ik van het leggen.…
verlangen bijna bijbels
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 618 Wanneer je lippen zich ontfermen
over een verlate glimlach
en je mond een blijheid
wordt, rijzen je ogen op,
als hoge poorten parelmoer.
Ik ben een stad, zeg je,
en ik ben mooi, dans
in mijn straten, kom.
O ja mijn liefste ik bezoek
en woon en dans en zing
het hooglied dat je bent…
vergelijking
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 661 Een angst om te verliezen
van wat je toch al niet had
bijna wel gehad had
als het toen was geweest,
een jaar of wat geleden.
Een plant zuigt op wat het halen
kan uit al het rot en misgelopen,
het verdord, beschimmeld
en tot voedsel geworden.
Verlangen groeit vanzelf
vanuit de dood vandaan,
voedt zich tot bloei
om te vergaan
en…
Kastie
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 547 Kastie was het spel van
werveling uit jongensstoer
en meisjesborsten tussen bomen.
Kastie was een bronst, gespeeld in zon.
Als dromer stond ik er bij, keek ernaar
vanuit mijn bed daar bij het raam
Ik was te jong om mee te doen,
toch meegezogen in de trechter
van het spel, de straat.
Tegenover nummer 12
zoenden ze voortdurend
en ontstond…
Liefde als dorst (laaf mij)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 445 De hoge bomen, de okomtochbomen
verkommeren in jouw jamaartuin.
Ze zullen niet meer bloeien,
geen bladeren meer dragen,
geen liefstewater valt op hen.
Het wordt een droog seizoen.
Er wordt een jammerbos,
een beeld van zandverstuiving.…
kleuren
netgedicht
1.0 met 3 stemmen 505 Als ik je met kleuren inkleuren zou,
met oker en met hemelsblauw
en je omlijsten met een zweem
van teder licht cyclaam,
mijn god, dat lukte me niet gauw.
Blijf maar gewoon een mooie vrouw
in zwarte lijnen:
mijn pen die jouw naam schrijft
verlicht de pijnen.…