De wereld is nog woest en ledig buiten.
Ik zie van onze levende natuur
Alleen de zonnebloemen aan de muur
En hier en daar een ijsbloem op de ruiten.
Het stemt mij triest dat ik geen bloem of plant zie.
Ja zelfs de krokus is nog op vakantie.…
De dagen lengen maar het weer zit tegen
De sprokkelmaand blijkt veel en veel te nat
Het voetpad zijpt en zompt, doorsijperd zat
’t Is droef, net Bloems ‘November’ door die regen
Droef ook door wat ik hier níét in ons land zie:
De krokussen zijn dit keer op vakantie…
In stilte op toneel
ontpopt uit de wintergrond
tussen kleurrijk palet
blijkt de krokusvakantie
het startsein naar het voorjaar.
De nachten nog kil
druppels in de dageraad
waar het kroost ontwaakt
onder een oranje bol
waar verlichting openbaart.…
De winter keert weer op zijn natte schreden
Ik had flink met mijn laarzen moeten wroeten
Toen plots een paarse zee lag
aan mijn voeten
Na één dag zon...zo lang lijkt
het geleden
Mijn kap en poncho kwamen goed van pas
Geen sneeuw, maar regenruis
in 't struikgewas…
Ik stond gezellig op de lange latten,
Een weekje welverdiende wintersport,
Al is één week natuurlijk veel te kort,
Maar ja, ik moet vandaag mijn werk hervatten.
Er wachten mij als leerkracht tal van taken.
Zo moet ik al meteen weer druk gaan staken.…
De hele krokus ging hij laat z'n nest in
Het weer was mooi, de camping was een feest
Vakantie was nog nooit zo fijn geweest
En toch had hij verschrikkelijk de pest in
Ik weet wel hoe dat komt hoor, zei hij sip
Mijn caravan is namelijk een Kip…