115 resultaten.
120 jaar Pizza Margherita
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 363 Leopold deed 't haar gelukkig niet na.…
Half Knokke staat te koop
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 267 Na het débacle van broer Maurice
deelt Leopold in de ergernis.
't Wordt stilaan stil
in zijn Lippensville
en eenzaam bridgen na d'achturenmis.…
BLOOT FEIT
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 310 Vrienden van Leopold
Jammer…, voor mij
werd het niet wat ik wou
Héél snel al stond daar mijn
schilderkunstzinnige
lullige lichaamsdeel
stijf van de kou…
IJSKONINGIN
snelsonnet
4.0 met 16 stemmen 567 De koning heeft er nu een halfzus bij
Zo zakt ook Leopold III plots door het ijs
Liselotte Landbeck bracht hem van de wijs
De womanizer was toevallig vrij
Vóór hij haar pirouettes had bekeken
Wist de koning al dat het ijs zou breken…
Al die mensen
gedicht
3.0 met 54 stemmen 26.496 .
----------------------------------------
uit: 'De dagen van Leopold Mangelman.
Brief aan M. Schoonheid en bier', 1993.…
Afscheid
gedicht
3.0 met 239 stemmen 121.166 .
----------------------------------------
uit: 'Van, Als & Och', Leopold 1995.…
Bloeiend feest
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 489 Dolle Leopold Bloom beleeft op één dag
in de stad Dublin alle avonturen,
die naar Grieks verhaal jaren moeten duren
voor de held Odysseus, krijgsman vol gezag.
Al dit gebeuren mogen de Ieren
elke Juni met blij herdenken vieren.…
Grafbloem voor Leopold
poëzie
2.0 met 4 stemmen 641 Leopold jarenlang
als leraar en later als vriend mee.…
Astrid Van Zweden
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 207 Aldaar gestorven;
na negen jaar lauweren
te hebben verworven,
als Leopolds eega tot
groot tragiek in zeldzame nood.…
Leopold
poëzie
3.0 met 11 stemmen 4.023 Hoezeer in zich besloten, van elke schijn ontdaan
is uwe stem tot ons gegaan
zingende en voor góed in ons verloren,
de weinigen, de enkelen uitverkoren
om te bestaan.
Achter de eerste stilte aarzelend begint
het woord, zwevende als de wind
in het herfsten, - o, het vlagen
der verrukkingen, het martelend klagen
om wat eèns werd bemind…
Wijn van de Sfinx
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 55 welnee, geenszins, 't is als
Leopold zeide,
de Sfinx die van de wijn
één druppel koos
en aan zijn Muzen schonk,
de Dichtersmeiden
Nee, niets van waarde is
altoos weerloos…
Zie ik peppels staan
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 221 Voor mijn ouders
Torenhoge wachters houden
Dag en nacht de wacht
Over dit kleine Saksische
Boerenspulletje op het
Drentse platteland, de plek
Waar ik mijn levenslicht
Aanschouw, waar ik kind word
Van hen die mij ongedacht kregen;
Er lag al een leven lang
Achter hen, toen voor mij
De reisweg begon - en ik hoor
Nog het ruisen…
Bij zijn ‘graf’
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 410 Daar achter de Weense Dom
schreef je grootse werken
Je vierde er triomfen, ontving
Leopold en zelfs de oude meester
Daar was het een komen en gaan
van leerlingen die Constanze en
jij opvingen – je leerde, lachte,
speelde, gokte en verloor
Hier sta ik bij de steen waaronder
je resten horen te rusten – de
laatste tonen weggestorven –…
Verloren zaterdagmiddag
gedicht
2.0 met 26 stemmen 11.950 .
-------------------------------------------------------------
uit: 'De dagen van Leopold Mangelman...' (1993).…
Wij gaan en komen
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.765 Wij gaan en komen en de winst is waar?
en weven draden en het kleed is waar?
In 's hemels welving zijn tot stof verbrand
vele weldenkenden; hun rook is waar?
---------------------------------------------------
uit: 'Uit de Rubaijat' (1906), gedicht 9…
0 dromend hart
poëzie
3.0 met 42 stemmen 3.819 0 dromend hart, kies u een nieuw vertier
in vrouwenwang en purpren eglantier;
licht als kwikzilver vlieten onze dagen,
de pracht der jeugd zinkt als een bergrivier.
------------------------------
'Uit de Rubaijat' (1914)…
Orang bandjir
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 114 Zo was er eens een nazaat boreling
als mixture van twee paar
diverse ogen
't oog van de dag, als dat van Mata Hari
in het regenwoud van Noord-Sumatra
lichtblonde haren en helblauwe kijkers
het ander paar gelijkend
op de zon
van Bali, Soerabaja en
Oost-Java
die Oostersch uitrijst boven
d'horizon
gloeiende kolen onder
gitzwart…
Het woordje kunst
gedicht
4.0 met 12 stemmen 3.525 Leopold 1987…
De wereld gaat en gaat, als lang na deze
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.521 De wereld gaat en gaat, als lang na deze
mijn roem verging, mijn kennis hooggeprezen.
Wij werden vóór ons komen niet gemist,
na ons vertrek zal het niet anders wezen.…
JEUGD
poëzie
3.0 met 31 stemmen 3.987 Veel gure regendagen bij de boeken
in studie doorgebracht; veel winternachten
bij wijn en vrienden lachend doorgewaakt.
En in de zomer verre wandeltochten
en dromen in het gras, veel grote plannen,
nog groter woorden; meisjes plagen, stoeien,
gezoen en nu en dan een vleugje liefde,
een wenk, een oogopslag, een stout begeren
als blauwe…
Ik heb gezworven heen en weer
poëzie
3.0 met 29 stemmen 2.354 Ik heb gezworven heen en weer
Op de heuvels en door het dal
En ik weet zelf niet, wat ik zoek
En waar ik het vinden zal.
Daar zit iets binnen in mijn borst,
Dat volgt mij overal,
Dat dreef mij uit het ouderlijk huis
Langs de heuvels en door het dal.…
O, Weet gij, hoeveel wolken
poëzie
3.0 met 32 stemmen 2.198 O, Weet gij, hoeveel wolken
Er langs de hemel gaan?
En kent gij al de bloemen,
Die in de velden staan?
Nooit teldet gij de vlokken,
Die stuiven voor de wind -
En zoudt ge dan kunnen weten,
Hoezeer ik u heb bemind?…
Gij deed van alle mensen
poëzie
3.0 met 30 stemmen 2.430 Gij deed van alle mensen mij
De zwaarste pijn,
Van alle mensen zult ge mij
De liefste zijn.…
Weet gij nog wel, hoe zomers avonds
poëzie
3.0 met 19 stemmen 2.197 Weet gij nog wel, hoe zomers avonds
Wij gingen door het bloeiend veld
En hoe we lachende toen zeiden,
wat onze harten was ontweld?
't Werd stil en stiller. Op uw lippen
bestierf eensklaps het schalkse woord
En hoe wij aan elkander dachten
We wisten 't, maar wij gingen voort.
Weet gij nog wel, hoe ik toen vermeten
Mij op uw lippen nederboog…
En de ontlokene, de rozen . . .
poëzie
3.0 met 17 stemmen 2.940 – En de ontlokene, de rozen,
waar zijn de rode rozen, waar?
triomf en lof en opperst blozen
van het voldongen zomerjaar.
Een levenstoppunt uitverkozen
van voorrecht is hun toegestaan
en op hen ligt het sprakeloze
van hoogste invervullinggaan.
Maar ook, hoe is in dit ontplooien
een nadere erkentenis bereid:
verwelken wordend uit voltooien…
Mijmerij
poëzie
3.0 met 22 stemmen 2.997 Wanneer ik overdenk, hoe minzaam
Haar stralend oog in 't mijne zag,
Hoe vriend'lijk hare woorden waren
En hoe bekoorlijk hare lach,
Dan bonst mijn hart en vreugde komt er
En trots in mijn bewogen geest,
Dat ze eens haar gunst mij heeft geschonken
En mij genegen is geweest.
En als ik aan 't geluk durf vragen,
Dat eens de dag verschijnen…
Dit zweven
poëzie
3.0 met 32 stemmen 2.626 Dit zweven
Tussen dood en leven
en deze pijn –
O dat het nu genoeg mocht zijn.…
NACHT
poëzie
3.0 met 30 stemmen 2.739 Soms, als ik sluimerloos de maanden,
De jaren tel, die ik op haar wacht,
Hoor ik veel verre, doffe stemmen,
Die tot mij komen door de nacht.
Dan meen ik vaak haar naam te horen.
Ik luister,- ging een geest voorbij,
Die honend lachte om mijn verlangen?
Sprak mijn bedrogen hart tot mij?…
Die morgen was zij moe en zwaar
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.544 Die morgen was zij moe en zwaar
en talmende opgestaan
en had met achteloos besef
haar dagelijks doen gedaan.
Zij ging verloren door het vertrek
met ongevoelde schreden,
behaspelende dit en dat,
verschikkende zonder reden.
Als plotseling met een vreemd gevoel
zich iets in haar bewoog
en een nieuwe en wondere zekerheid
haar door de gedachten…
Het Dal
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 685 De randen zijn zwart
de zon staat laag
mijn hart is vol smart
zorgen tot aan mijn kraag
Het licht raakt de bodem niet
het binnenste wordt niet belicht
het is niet vreugde wat men ziet
het is iemand die zwoegt en zwicht
Om te komen uit de diepte
zichzelf zoekende
te kijken op de paden die hij liep
al vloekende
Hij moet zichzelf vinden…