hospitaalzuster Immaculata
weet van aanpakken
neemt de zaakjes graag in eigen hand
maar nooit zonder handschoentjes
en donkere bril
ter bescherming
van haar maagdelijke preutsheid
ze wil haar onbevlekte naam
verdienen
en zoals men weet
lonkt de satan
achter elk hoekje
en het vlees is zwak
zelfs bij de vrome
'Dochters van Liefde'…
Zuster Immaculata scheepte zich
eindelijk na veertig dienstjaren in.
Liep zij met haar koffers zeulend
toevallig Meester Char tegen het lijf?
Haar kleur herkende hij en zij moest mee.…
Zuster Immaculata die al vier en dertig jaar
verlamde oude mensen wast, in bed verschoont,
en eten voert,
zal nooit haar naam vermeld zien.
Maar elke ongewassen aap die met een bord: dat hij
vóór dit, of tegen dat is, het verkeer verspert,
ziet 's avonds reeds zijn smoel op de tee vee.
Toch goed dat er een God is.…
dat er ooit nog eens tijden zouden komen
waarin verpleegsters, schoonmaaksters en caissières
belangrijker zijn dan
allerlei soorten managers, aandeelhouders en
grootverdieners…