Alle inzendingen over Sacrajewa

andermaal letter voor letter in het verhaal waar liefde nimmer grenzen stelt doch bij het dagelijkse schijnen slaan we het boek zuchtende toe begerig maar niet wetend hoe het slot ervan te ondermijnen met hoop dat leven ons nog gunt geen enkel vraagteken verstoort lopen we samen eenzaam voort verlangend naar de laatste punt © Sacrajewa…

Kom eens kijken kleine sabbelaar klapper je sandaaltjes van de trap fluister verbazing met sapperdeflap en werp je saffiertjes hier eens naar Savourerend verstopt als een stouterdje zonsacrerend op een dot sajetsatijn ligt een saliesalep zuipende sacramijn schandalig zeldzaam, zo`n zalig saboutertje Een saffie van saffloers satanskruid…

Ze haalt voor zich de tijden in Die minder over rozen gaan ze kijkt er anders tegenaan omdat ze vecht dus overwint Haar inzicht is een allerlei van krachten uit geputte wil te warmen liever dan het kil te hebben in zelf medelij Een neergang staat zij zich niet toe dan trekt ze `t liefst de hele kluit met wee en moed de wortels uit ze…

Diep in dit bos bij die mooie Iep mijn eerste jeugdherinnering wat voelde `k mij ellendeling hoewel ik die nacht prima sliep Daarna een jaar da`k vol beminde we dwaalden tochten magnifiek ik vond bij palm mijn romantiek maar wat vond jij bij deze Linde? Iets verder van het pad vandaan ook dit slanke dennetje aangedaan en dieper in mijn…

De passie in zijn ogen broeit bij het zien van haar bevalligheid hij raakt het frêle beeld niet kwijt dat koppig op zijn netvlies gloeit Haar bloeiende bestaan vervloeit als ‘n scherp mes ruw in leven snijdt en hij - van dwangmatigheid bevrijd - zucht dat d’r schoonheid hem zo boeit Hij laat de arme dagen lijden tot zij vermoeid het hoofdje…

Het mutsje is wat scheefgezakt maar siert haar smalle hoofdje rood kan slechts gedeeltelijk verhullen dat er geen haren onder krullen het onbedekte schemert bloot De chemo liet de lokken vallen blond dwarrelden ze op de grond en in het duister van de nacht bidt hoopvol kleine Vera zacht Lieve God, maak me gezond. Een bont geschminkte…

Een waterjuffer daalt geruisloos met zacht vibrerende vleugelslag gracieus in de warme zomerdag naar een vijver met fijn eendekroos pluizig kleine bollen drijven broos het water gaat rimpelend overstag ze dobberen onder moeders gezag de zorg voor het grut is weergaloos Plots stort een rover met een plons sierlijk zeker uit de hemel…

Laat beide ogen langzaam glijden over hetgeen ik duidelijk bied is het zicht wat vaag en dubieus zet dan een brilletje op je neus zodat je mijn aanbod prima ziet Laat je stembanden stevig rollen en klaterende klanken klinken je tong mijn tere waarheid proeven slik mij, al dan niet naar behoeven of laat me diep in je verzinken Ik zal je…

Lieve Heer stuur mij een engel met sterke vleugels als het mag vanuit de hemel naar beneden dan verhoort U mijn gebeden en mijn idee voor Moederdag Als de engel goed kan vliegen mij hoog kan dragen in het blauw kan ik mammie zien; heel even haar mijn bosje bloemen geven en zeggen dat ik van haar hou Dan omhels ik haar heel stevig kus…

Er hangt een wiegje in de struiken fijn gevlochten en stevig gebouwd van allerlei kleine stukjes hout de vorm geheel naar oergebruiken Diep verscholen voor vijand en vrind door takken in tederheid omvat gehuld in een hemeltje van blad gesust door het zuchten van de wind Twee lijsters zingen er met hun beidjes een jubelend lied op hun allerbest…

Moedeloos buigt het grijze hoofd zich over de gevouwen handen ogen weerkaatsen avondgloed leven drukt zwaar op het gemoed de tijd heeft hem zijn kracht geroofd De mond trekt een droevige lach als gedachten naar zijn Magda gaan die lang geleden al haar ogen sloot hem voorging in een oneindige dood de vreugde meenam uit zijn oude dag De…

Haar huid glanst duister als de nacht ogen fonkelen geslepen granaten en sluiten zich brandend verlegen lippen welven in perfecte pracht als een bloedrode stempel gelaten vochtig als de prille ochtendregen Het lichaam wervelt in slangentaal trekt onweerstaanbaar blikken staar brengt harten acuut in levensgevaar en bindt de zwakken aan…

De aarde bloost verlegen kleuren haar hart pompt heftig lavastromen als de azuren hemel lokkend lacht. Getroffen door magnetische kracht is versmelting niet meer te ontkomen broeit zinderend verlangend zeuren Hij omarmt zijn liefste met tederheid wiegt haar zacht strelend zijn wolken in waar zij samen de hemelboog buigen Met miljarden…

Wanneer de Blauweregen zacht zijn druppels glanst aan Zonnedauw walst sierlijk het Juffertje in ‘t Groen met een rood blozende bol Pioen die lacht naar de grote Bereklauw Afrikaantje bespeelt als ‘n fanaat een fijnbesnaarde Akkerviool de ranke Florentijnse Lis blaast trompet op een gele Narcis de vrije Meiklokjes klinken frivool Jonkvrouwviolier…

Het is vast en zeker opruimingseizoen de buren kochten een nieuwe leren bank en een paar weken terug al een surfplank ik begrijp niet waar ze het van kunnen doen Zij zit uren aan de telefoon te debatteren de stofdoek is door haar niet uitgevonden hem vind ik behoorlijk kortaangebonden Stug? Dat zou ik niet durven te beweren Ze eten pas…

Lachend kom je op me afgerend valt in mijn wijd gespreide armen schaterend laat jij je verwarmen met kleine kusjes wordt je verwend Mollige handjes bollen mijn wangen ik knuffel je wiegend tegen me aan streel je haren voor da’k je laat gaan en plagend naroep: "ik ga je vangen!" Ogen zoeken dwalend de vlugge rakker die dribbelend…

Als de dood mij heeft beslopen mij de tijd niet meer kan kwellen wil jij dan de stappen tellen die ik naast je heb gelopen? Als mijn lijf onder de zoden rust wil jij dan denken aan die keren dat wij elkaar mochten begeren aan hoe innig ik je heb gekust? Als je stemmen droomt in fluisternis die zuchtend mijn gevoel vertalen wil jij de…

Ik bedwaal de gangen van mijn gedachten op zoek naar degene die ik werkelijk ben maar verloor tijdens een reis door het leven In beslagen wanden van getemperde krachten kerf ik namen die ik als mijn koestering erken voordat ik van de mijmering wordt verdreven Tastend in de weke delen van duisternis die met vochtige vingers de lucht omsluiten…

Gloeiend koper verhit het land dat gewillig kleurt onder de hoogste zon De roep van de natuur wordt gehoord door hen die de stilte niet vergeten en luisteren hoe akkoorden gedempt sluieren aan het suizen van een bries die wapperend strijkt in ‘t getij van halmenharen welke ritmisch ruisen wiegen tot fluistersymfonie dat…

Aan de volle groene rokken verscholen in de zandse zoom van het trotste Veluws land ligt lieflijk aan de waterkant het leven van mijn droom. Waarin ik heldere beken waad die monden in de Neder Rijn en uiterwaarden doelloos dwaal geen tel minuut of uur bepaal, bewust ben van mijn eigen zijn. Vervuild van afwijzend onbegrip -…

Geest van de wind beteugel je kracht zodat je stem door het gras zal fluisteren en lispelend vertelt van alle wijze verhalen die je meenam vanuit het verre dwalen, mijn wachtend oor zal open luisteren Geest van het water beroer mij zacht laat je ziel door mijn lichaam stromen geef me de diepte waaruit jij geboren bent zodat mijn hart zichzelf…

Met zwevende nevelen omhuld danst schuchter een tere maagd mild maanlicht schijnt verweven in doorzichtige sluiers van geduld Ontluikend schemert schoonheid wanneer zij traag het kleed ontleedt en haar verleden - blank en naakt - een sprong naar de toekomst maakt Als de nacht lang is gestorven en de zon stralend warmte leest in een vrouw…

Waar nevelen wervelend lokken en met Witte Wieven sjansen moerassen rottend geuren bomen bruin en zwart verkleuren daar wil ik eindeloos met je dansen Lachend zwierend draaien gierend om het stervend licht dat ondergaat in donkerblauw zich schemer hult in diepe rouw voor de duisternis gezwicht Verloren gaand in de omhelzing van kille…

Ik buig mijn hoofd golven van emoties doorstromen het lijf trekken vochtige sporen op kleurloze wangen voordat ze heel traag zich verzwaren en nestelen in hart en in maag. Ik buig mijn hoofd Beelden die de ogen zagen kruipen verlammend door spieren dwalen door aderen laten duidelijk weten je onmacht is groot bij het zien van d' oude…

Zacht streelt hij mijn wangen speelt met mijn haren zucht in m'n oor rillingen kippevel houdt niet op gaat maar door. Maakt me weerloos zwak en hulpeloos als een kind verdwaald verloren ik houd van hem mijn vrind; de wind.…

Mama, je haren worden grijs ze krullen golvend in een dans bekronen met hun zilv’ren krans je lief gezicht als een ereprijs Je ogen kijken door beslagen ijs doch het staren krijgt geen kans het vuur te doven in hun glans dus schitteren ze zichtbaar wijs je vele rimpels worden oud ze plooien zich in diepe rust moe van wat je hebt aanschouwd…

Bloed kleurt het hart scharlaken rood gerijpt om zichzelf te verschenken traag ademend haar ziel te drenken in de leegte die zijn blik haar bood. Kristallen flonkering flitst het oog als zij haar hals teder over buigt vochtig en krachtig voor hem juicht in een bedwelmende liefdesboog Maar als hij haar lichaam walsen laat in samen…

Als de maan het hoogste punt bereikt valt weerschijn in twee felle ogen worden blikken omhoog gezogen naar de hemel waar zij lichtend prijkt. Het snel kloppend wolvenhart versmelt met de diffuse gloed van boven huilend kan hij enkel vleiend loven als hij zijn liefde aan haar vertelt. Gevangen in de manestralen roerloos bezinnend zijn aards…

Bladeren spelen uit twijg ontwaakt schaduwen in niets ziende ogen lispelen een lied vol mededogen nu het beeld zich aan hun schaduw raakt Het groene kleed dat marmer siert geeft het doods grimas een lentekleur het koud witte lijf de valse fleur van bloeiend leven dat welig tiert Haar handen plukken het mossig bed krabbend als verdriet…

De oude sering staat krom gebogen te wachten op het nieuwe leven dat de lente hem belooft te geven als de nachtvorst is vervlogen Ik kijk dromend naar de boom en zucht weer komt er een nieuw voorjaar aan waarvan ik vraag hoe die zal vergaan omdat mijn winter er niet voor vlucht Te lang heeft de kou mij in zijn macht ik ben vergeten hoe…