671 resultaten.
Europapa Zeus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 11 Vanaf Olympus' hoogten kan hij dromen
Als hij zich neerwaarts spoedt in verenkleed
Of dierenvel voelt hij zich nooit ontheemd
Dan zijn fata morgana's nimmer vreemd
En kan hij bij de verste schonen komen
Zo viel zijn lustig oog op
de godin
Der jacht of maan in verre weidse oorden
Vaak ongezien, dat geen hen zag
of hoorde
En heimelijk…
Pantheon
netgedicht
2.5 met 2 stemmen 57 Gaea
ik ben moeder, Almoeder Aarde; ik geef
leven, dood en wedergeboorte; ik geef
gul uit overvloed van mezelf; ik geef,
maar soms dan neem ik.
Pan
luister: spring en dans mijn kind, groeiend, volg mij
lach en zing en speel mijn kind, stoeiend, volg mij
leef en drink en lief mijn kind, bloeiend, wees vrij
vrij mijn kind, met mij.
Aphrodite…
Spotless mind
netgedicht
2.7 met 7 stemmen 50 Ogen schieten achter blinde luiken op en neer
er gaat een wereld voor me open, ongekender dan A.I.
zet mij zinsbegoochelend op het verkeerde been
niet aan de tijd geketend schilder ik dan als Vermeer
ongebonden aan een plek
spreek ik zelfs oude talen
Grieks met Plato en met Bonifatius
Latijn
speel ik mazurka's van Chopin als…
ZOEK EN ...
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 71 zoek en gij zult vinden
wordt er soms gezegd
maar wat hoe en waar
wordt er niet bij uitgelegd
is het als een kind dat
een spook onder z’n bed vermoedt?
In lakenwit gehuld
maar er nooit verscholen zit
Of als een reiger die
zit te wachten aan
de rand van een sloot
op wat er eens langs komt
en aan het eind van de dag
beseft dat er geen…
Van binnen eigenheid
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 25 Binnen
In mij
Ben Ik
Alléén
Ik
Binnen in jou
Ben jij
Alléén
Jij
Wees stil
Daal af
naar
binnen
als je
het even
niet meer weet…
Ritambhara
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 91 Neem ik Elim ooit als soulmate
op m'n reis mee door het leven
als m'n scheepsmaat in de storm
langs wilde cataracten
hoge rotsen en in luwte van windstilte op de zeeën?
het kan ons ticket uit
haar uitzicht-bodemloze
diepe dal zijn
Als we voor de nacht
de luwte niet achter
ons kunnen laten
vrees ik dat onze zielen
altijd…
Deus
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 16 ik ben de god
verdomme
ik ben de god
van mijn bestaan
lees mijn woorden
vloek mijn naam
ik leef
en draag die ballast
wars van zin
zover ik dragen kan
van mijn daden
enige erfgenaam
van mijn gedachten
unieke apostel
geen profeten
ik ben vanzelf gekomen
en zal vanzelf wel gaan
terug keer ik niet meer
er zijn hier teveel…
maandagmiddag
netgedicht
3.3 met 3 stemmen 71 ik zit in m’n stoel
en trek nog ‘n kleedje
over m’n knie.
ik schrijf m’n regels.
ik eet m’n brood.
ik drink m’n thee.
ik kijk naar buiten.
naar de bomen.
naar ‘t daglicht.
‘t bezielde ….
‘t is de tijd en de tevredenheid
die me koestert en geleidt.…
Oneindig
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 32 Oneindig is het universum
waarin de horizon verloren gaat
oneindig summa summarum.
Gevuld met sterren en manen
met duizenden geheimen overal
een schauwspel op zwart fluweel.
Daar in dat oneindig heelal
moet ergens de vrede bloeien.
Daar heerst eeuwigheid bovenal
daar alleen kan de liefde groeien.
Daar heerst geen ziekte of pijn
daar zal…
Verlos me
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 18 Terug naar de grond
Keer ik elke keer weer tot
verlossing komt. Heer…
Poinciana
netgedicht
3.2 met 4 stemmen 72 De dochter van de koning van Tanete
uitzonderlijk geletterde prinses
was met haar kersenrood getinte nagels
alsmede met haar brein goed bij
de les
van taalgeleerde Benjamin Matthes
en wat dies meer zij laat ik u zo weten
Als godgelijke vogel uit nirwana
was zij in draagstoel bij hem neergezeten
at uit zijn hand, hing aldoor aan
zijn lippen…
Pastorale
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 35 - een holboogdicht à la Perk
in de stijl der Tachtigers...
Ongeschikt voor jeugdige lezers! -
Als Virgo prima vera laat verschijnen
en Flora verzenmaker wordt in kleur
als een versificator pastorale
komt Veritas tevoorschijn in de verzen
Dan schuilt zijn eigen waarheid in
poëmen
ex libris, als het wezen van zijn taal
en met hem spreekt…
Dawn chorus
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 42 Kent een van u de oudste taal
ter wereld
die in de hof van eden is
ontsproten
die door de eerste mens nooit
werd gesproken
maar in het vogelparadijs
gemereld
Kent een van u het koor der
vogelzang
der rozevingerige dageraad
pastel in ruimte waar geen
maat op staat
het lumineuze feest der
zonsopgang
Dat amazonereuzen groeien…
Intieme geschiedenis
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 16 Zachtjes werd welkom gezegd
En wij waren bereid
Er was onderscheid noch tijd
Niets hoefde weerlegd
De scheiding in namen
Kreeg betekenis en duur
Warmte en onvoorspelbaar vuur
Brengt ons zogezegd weer samen
Jij kent en bent mijn pas
Ondoorgrondelijk vervlecht
In hoe het altijd was
Jij die wanneer al en als is uitgelegd
De dichter en…
Cahaya baru
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 54 De nacht hangt groot en wijds en onbestemd
in eukalypta's duisternis verborgen
zwijgend houdt de achterkant der maan
als nachtwacht moeder aarde in haar greep
als langs de zeeën tot de verre kim
er vonken gloeien bij de oosterpoort
die kale rotsen van takla makan
in lichterlaaie zetten, woeste hoogten
van lhasa, tibet en de himalaya's…
IN DEN SWARTE KAT
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 33 De taveerne der geheimzinnigheid
toont zich bescheiden op de Efteling.
Haar muren spreken met hun verwering
van diep verborgen, bewogen oudheid.
Vrolijk verkopen van spijs en drank verblijdt
het vertrek, waarin plechtige stemming
van de abdij heerst bij milde schemering,
zich op donker hout van wand en kast verbreidt.
Gezellig zitten en…
ma petite princesse
netgedicht
3.1 met 7 stemmen 80 Van ooit gekomen en van verre
aan 't firmament ontvallen sterre
sta 'k even vast in 't ogenblik
bezonken peinzend hoe het was
als kind dat leed en schreef en las
bestemd te worden tot een ik
Verplaatsen deed ik mij in tijd,
de ster vanwaar ik kwam werd ruimer
en mijn horizon zo wijd
dat ik me zonder vrees of sluimer
op de mensenaard…
Laguz
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 46 Wind bewaait het meer,
beweegt water te golven,
en mijn geest golft mee;
Met zonsondergang
gaat ook de wind onder, stil
wordt het water kalm
en spiegelt de maan,
zo boven zo beneden:
ook ik spiegel me
in strakglad water
onder de sterrenhemel,
boven de diepte;
Mijn bewustzijn zinkt
traag in het zwarte water,
diep in mijn wezen,
doodsangst…
Mag ik
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 67 Mag ik
Even binnen
In jou
Dan mag jij
Even kijken
Bij mij
Zo worden
Wij samen
Even wij
Misschien
Zijn
We
Al één…
Jij binnen in mij
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 46 Jij
daar
binnen
in mij
Leer mij
te luisteren
en de rust
te vinden
in alle
onrust
Jij
daar binnen
in mij
Leer mij
het licht
te zien
en voelen
in al
het donker
Jij daar
binnen
in mij
Leer mij
door
mijn pijn
heen
Mij te
verbinden…
Nomade & Tagore
netgedicht
2.5 met 4 stemmen 52 Een doorgewinterde nomademan
Zit met z'n hoofd gebogen
in zijn stoel
Kijkt op de kaart en ziet het staan: Kabul
Stad in de Hindu Kush van
Pakistan
Z'n blik glijdt all along the uitkijktoren
Van 't Gangesdal naar Nepal
en Bhutan
Het Tarimbekken en de Kunlun
Shan
Het duizelt, hoger stond hij
nooit tevoren
Dan op de Himalaya en Tibet…
Drie Wijzen (6 januari)
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 142 Drie Kruisen
Drie getuigen
Drie Koningen
Drie Wijzen
in de regen-regels van drie
Laat ons drie tenten bouwen
drie-één-heden van drie
Zwellend water
Geboorteschokken
Schepen die water maken
Huiswaarts varen
Voetjes die baden
Tien vingers
Tien teentjes
Tien geboden
Mirre en reukwater
Aangevaren Aangenomen
Cultuurschokken in dromen…
lieve tornado
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 49 deze kleine witte lieve tornado
gaat nergens naartoe
deze kleine witte lieve tornado
laat alles met rust
deze kleine witte lieve tornado
neemt het zoals het komt
en
over tien minuten
gewoon verdwenen
verwaaid …
en
natuurlijk is het gratis
zoals alles altijd
nooit iets hoeft te kosten…
Gestalt
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 85 Wie had het over me myself and I
Wie schreef die titel als gevleugeld woord
Wie is die me, is dat myself of I
Is hij een alter ego dan misschien
Verschuilt hij zich soms in een pseudoniem
Of is 't een zij en blijft zij anoniem
Er woont in mij minstens een schijngestalte
Contouren in een droom zonder een duiding
Een afgeleide van een…
Paus
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 21 heiligheid
aan de top van eminenties
kardinale excellenties
gedragen door bisschoppelijke monseigneurs
apostolische ambassadeurs
ondersteund door zeer eerwaarde dekens
en het pastoraat
gestut door vlijtige diakens
zusters broeders en al wie zo graag naar de hemel gaat
de roomse piramide is wel torenhoog
maar onderaan toch fel verzwakt…
Diana
netgedicht
2.7 met 6 stemmen 43 Zie ik Diana's ozonlaag
haar zwarte nighty negligé
ontwaar ik haar als luciféra
donkere maan in casa luna
Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen
gevolgd door maangodin lucina
opgejaagd in overmoed
bevrijd van duister nachtgewaad…
Komorebi
netgedicht
2.2 met 6 stemmen 55 beelden dalen als
trage bezinksels neer
licht valt door de bomen
de poort scheidt het
heilige van het profane
de schaduw van het haveloze
boompje op de tuinmuur
het zonlicht dat miljoenen kilometers
aflegde om het zielige boompje
binnen enkele minuten te bereiken
verzink in de verstilde eenvoud
de transparante schoonheid van…
Heks III
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 57 Ik ben priesteres
van de Grote Moeder,
haar dochter
en haar hoeder;
Ik wortel in haar,
zij gaf mij leven
opdat ik dat in liefde
door mag geven;
Ik adem haar adem
en zing haar lied,
ik dans in haar armen
die mij beschermen,
troosten en verwarmen.…
Toch Bid Ik
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 90 Ook al bestaat er
waarschijnlijk geen God
die ons beschermt tegen
elke schending van wet of gebod
toch bid ik
Ik bid voor de wereldvrede
voor het zachte en tegen het wrede
Ook voor moeder natuur blijf ik ‘t proberen
niemand immers kan het deren
dus bid ik toch maar
Ik bid voor mezelf
voor een genadig einde
voor mijn naasten ze zijn me…
torenklok
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 113 deze schemering maakt het zicht zacht.
deze schemering zorgt dat het licht lacht.
de heesters hebben hun hartslag verlaagd.
de torenklok haar tijd vertraagd.
in de lucht hangt een kristallen stilte.
de coniferen zijn zichzelf genoeg.
de boom is in zichzelf verzonken.
alsof hier nooit geluid heeft geklonken
en ook niemand daarom vroeg.…