9719 resultaten.
het verraad van zeven mei
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 211 er glansde vreugde op de Dam
ze sprak uit ogen, open naar de hemel
en men eerde blij
de vrijheid
een geweerloop blonk
zijn koude staal stonk zwaar en schoot
een vloek over de mensen uit
in elke ruit rondom
spiegelde het kwaad…
hard
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 123 een glimlach in steen
de mond gruwt, ogen spreken
zacht binnen een hart…
zonnegroet
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 160 (ik zag kraaien witte vlinders vangen)
de zon brak uit de dag
omhooggeheven langs haar eigen licht
scheen ze groter toen de middag kwam
en kleine bloemen in het veld kusten mijn ogen
ik liet mijn blik voor wat ze was
teruggetrokken tot een stil moment
alles wat je bent -zei ik-
ligt weerloos aan je voeten
toen viel de zon terug
ze…
vastklampen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 110 los van mijn gevoel
grijp ik, tot ik breuken heel
alles bij elkaar…
zwijgplicht
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 210 ongesproken blijven ze
vooruit gerold in namen, één voor één
en geen verlies
aan zeggingskracht
toch verdwijnend, naar een niemandsland
hun band voor eeuwig stil
geloken in de ogen van verraad
het kwaad was al geschied
nog voor dat men het noemde rond de uitbraak
van vandaag
ik had het zo graag anders gewild
maar weet nu dan mijn…
waterig
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 137 meiregens vloeien
langs kleine wangen verdroomt
een natte morgen…
tussenkomst
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 96 als ik een vlinder leven laat
door slechts haar vleugels uit te vouwen
in pastel
dan schijnt geluk door ramen
en mijn open deur
laat lichte uren binnen
daar dan teken ik
een ziel in broze schetsen
tot de glimlach van de tijd
ons bij elkaar brengt
in de dromen van vandaag
och
wat zie ik graag
een zomerbloem in wintermaanden…
tot dan
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 92 zij draagt haar naam naar de bekentenis
dat ooit haar bloem weer open bloeit, in paars
en witte tonen
nu nog wonen er twee luiken
in een zwaar gebroken hart -ze blijven dicht
totdat zon opnieuw haar doorzicht geeft
aan zwak beschenen kieren
eerst dan -kunnen we vieren
dat er ooit
ook leven was…
autofocus
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 200 blend in
de omgeving neemt je op
als je
je plooit naar believen
wees jezelf
uniek
gevouwen tot de vorm
waarin jij
jij bent
mens
wat hou ik van je…
rede
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 83 kijk
ik lach
de heelheid van mijn tanden
vertelt een verhaal
uit ooit
toen knekels nog
een huis waren
bovengronds
scharen zeven vogels
en een
blauwe lucht…
nuance
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 73 zomaar een vriend uit
niets
zijn zachte woord vertelt me
dat het aangeraakt zijn
niet alleen uit handen komt, maar ook
met name
door cachet…
sterfhuis
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 89 jouw huis is leeg
de ramen
staren blind naar niets
meer dan houten schotten, vastgenageld aan
de muur
beleef ik niet
de weg van ooit liep vast in
bange hoeken
waar ik zoeken moet
vergeet ik niet, maar daar waar jij
je leven leed
huist nog altijd
veel verdriet…
de lengte van een magnolia
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 93 nu nadagen naken, koud
onzeker tastend naar een vlaag
van warme wind
zie ik een kind, het speelt met zand en water
waar het slechts zijn handen vindt
herinnerend aan later
daar zal hij op wasdom stuiten
doorgeleefd in zijn ballon
rood, geel, goud
de dag is oud
nog voor zijn ogen sluiten…
band
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 74 mijn kind ik draag je
verzorg je; voed en koester
moeders oergevoel
een band door bloed en tranen
breekt niet uit volwassenheid…
verbeelding
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 161 hij ligt gespiegeld
in het water zijn gezicht
boom in tegenlicht…
agora
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 57 tussen al die ruimte binnen steen
verandert het gezicht van mijn
geborgenheid
de weg is zoek, langs veel
te brede zomen
er is geen pad
dat veilig is
wel is er mijn keel
mijn hart en wijde oren
en een stem die stilte schreeuwt
mijn roep in angst
de ruimte geeuwt
en alle deuren sluiten…
koude voeten
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 212 (eerst dan trok ik mijn kousen uit)
een dubbele buurt met alle ramen open
samenlopend langs de weg
waar ooit het water van een polder liep
torent steengroei bovenuit: een wirwar onder daken
maar daar onder schuilt nog, wat
mijn hart wil raken
zachte bloei
en tenen in het gras
een eindeloze zwaluw en het witte
van de was…
nagels in huid
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 116 wanneer vingers klauwen
rond de vleesgeworden lust voor
het oog
schuurt angst in droge kelen –letterlijk-
tot schorre kreten vroeg of laat
de straat verlaten
een land bukt
haar juk drukt zwaar door overmacht
daar hurkt een kind, het huilt
in alle hoeken van de stad; maar niemand hoort
wanneer het wacht
op huid in rauwe flarden, want…
droomwens
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 120 zwaluwen boven de stad
ze waren er ooit om mee te schrijven
aan een lange zomerzucht
maar nu de lucht geen tekens geeft
van wetsveranderingen, neemt het af
hun graf gegraven door ons, mens
op een terras zit stil een jonge vrouw
ze droomt in duizend witte tinten
over wat ik wensen zou
schoon
gezuiverd
door het bloed van alle dagen…
Laat
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 85 Ik ben laat
Maar niet verlaten
Ik heb gekeken
Maar je niet gezien
Ik heb je aangeraakt
Maar niets gevoelt
Ik heb gedacht
Maar niet aan jou.…
De perzik.
poëzie
2.0 met 42 stemmen 6.090 De perzik gaf mijn vader mij,
Omdat ik vlijtig leer.
Nu eet ik vergenoegd en blij,
Die perzik smaakt naar meer.
De vrolijkheid past aan de jeugd,
Die leerzaam zich betoont.
De naarstigheid, die kinderdeugd,
Wordt altoos wel beloond.…
Alexis
poëzie
3.0 met 16 stemmen 3.299 Alexis heeft zijn zusje lief,
Wanneer ze in vrede leven;
Hij noemt haar zelfs zijn hartedief,
Als zij haar speelgoed hem wil geven.
Maar als zij iets, dat hem behaagt,
Voor haar om mee te spelen vraagt,
Dan wordt die liefde ras verminderd;
En als zij hem in 't doen van zijnen zin verhindert,
Dan haat hij bijkans haar geheel;
Ook is zij doorgaans…
De godsdienstigheid
poëzie
4.0 met 12 stemmen 3.841 Als in de lieve lente
De bloemen 't veld versieren,
Dan pluk ik rozenknopjes,
Viooltjes, maagdeliefjes,
Citroenkruid en seringen.
Dan zal ik kransjes vlechten,
En dragen die ter ere
Van God, die mij het leven
En bloempjes heeft geschonken.
Dan zinge ik: Hemelkoning
Gij doet viooltjes groeien,
Met roosjes, maagdeliefjes,
Citroenkruid en seringen…
Jesus
poëzie
3.0 met 22 stemmen 4.143 Een zangstukje
Claartje en Jantje.
tesamen:
Jesus is een kindervriend!
Onzer wil hij ontbarmen.
Hij nam kinders in zijn armen:
Jesus is een kindervriend!
Claartje alleen:
Ach was Jesus nog op aarde!
Aanstonds vloog ik naar hem heen.
Jantje alleen:
Ach was Jesus nog op aarde!
'k Vloog met u naar Jesus heen.
tesamen…
De spiegel
poëzie
3.0 met 32 stemmen 7.302 Die telkens in de spiegel ziet,
En zich met schoonheid vleit,
Beseft de ware schoonheid niet,
Maar jaagt naar ijdelheid.
Dit glas maakt trots, of geeft ons pijn;
Wil 'k weten, wie ik ben,
Dan moet Gods woord de spiegel zijn,
Waar ik mijn hart uit ken.…
Klaasje en Pietje
poëzie
3.0 met 9 stemmen 3.708 Klaasje
Pietje, zo gij niet wilt deugen,
Dan verschijnt de zwarte man
Pietje
Klaasje, foei, dat is een leugen!
Laat hem komen als hij kan.
Die aan zulk een man gelooft,
Is van zijn verstand beroofd…
De klepperman
poëzie
3.0 met 5 stemmen 3.822 Zou ik voor de klepper vrezen,
O! die lieve brave man
Maakt, dat ik gerust kan wezen,
En ook veilig slapen kan.
Moeder lief 'k geloof het vast,
Dat hij op de dieven past.
Schoon hij loopt door wind en regen,
't Zingen wordt hij nimmer moe:
Goede God! geef hem Uw zegen,
Maar mijn oogjes vallen toe,
Lieve klepper! hou de wacht!
Ik ga slapen…
Lotje en Keesje
poëzie
2.0 met 15 stemmen 4.728 Keesje:
Zeg me zoete lieve Lotje!
wat is de oorzaak, dat ge schreit:
Hebt ge uw beugeltas verloren,
of gebroken, lieve meid?
Lotje:
Zou 'k niet schreien, waarde Keesje!
Moeder lief was niet voldaan
Met mijn naaiwerk; o! zij zag mij
met verdriet en droefheid aan…
HET LIJK
poëzie
3.0 met 29 stemmen 9.640 Mijn lieve kinders, schrik toch niet,
Wanneer gij dode mensen ziet;
Zoudt gij voor lijken beven?
Kom hier: dees bleke koude man,
Die voelen, zien, noch horen kan,
Houdt nu niet op te leven.
Hij denkt en werkt – ja meer dan gij;
Maar met geen lichaam zo als wij.
De ziel is weg van d' aarde.
Die God, die hij hier heeft gevreesd,
Is bij…
belofte
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 94 als ik in liefde voor dit kind
mezelf mag verliezen
dan laat ik me weer vinden, in zijn ogen
en zijn huid vol zoete geur
de haartjes, goudgetint van kleur
verdrijven
mijn mineur
om oude diepe wonden
ik verberg me in zijn lach
en waar ik weerstand heb gevonden
blaas ik
zachte wolkjes
door een hemelsblauwe dag…