79 resultaten.
De vraag die ons drijft
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 665 Geteisterd door verveling,
het geschenk van de tijdsgeest.…
Gemeenschap
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 1.930 Dan stellen zij elkaar teleur,
geteisterd door de huw'lijkssleur.
Ze scheiden, daar ze zich vervelen.
De twee verdelen nu de boel.
Hij doet 't met gemengd gevoel,
als hij het bed met haar wil delen.
__________________________
Noot:
Gemeenschap van goederen…
Nazomer
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 160 lege stranden
liggen eenzame handdoeken
felgekleurde resten
in een uitgeleefd land
Vertwijfeld roept een man
bebaard en gekleed in lang
Vrouwen schuifelen
onverstaanbaar mompelend
aan mij voorbij
Ik sluit mijn ogen
en voel de laatste zomerwarmte
op mijn gezicht
Besef dat ik kan opstijgen
en wegvliegen
Wat heb ik gegeven
Aan dit geteisterd…
Peultjes in een veel te ruime schil
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 97 ontegenzeggelijk
Welde uit de bodem
Waar binnenkort mensen
Zouden wonen op steenworp
Afstand van de stad
Die gebukt ging onder
Een haast ondraaglijke last -
Onmetelijke ruimte met
Buiten, Binnen, Hout en Haven
Waarin mensenkinderen werden
Gestald als kiezels op het
Deense strand, als peultjes
In een veel te ruime schil,
Geteisterd…
Love of my life
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 93 Met het hoofd geheven,
Vol tegen de wind
Schijnbaar verder leven
De ratio die wint
Geen traan, maar dapper,
Het gezicht is afgewend
Gaat de tijd steeds rapper
Maar niemand die mijn ware kent
Toekomst aan de horizon
Hart nog in verleden
Dat wil terug als dat nog kon
Geteisterd wordt de rede
De rede die het verliest
Van immer bonkend…
Kanker
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 51 jij hebt de pijnen
ervaren van verdrogende
boombast en de oogst
van leeg gele aren
zag hoe klei
scheurde tot een
rafelig patroon in
uitgewoonde beddingen
voelde hoe
verlammende angst
brekend krampte in een
al zwaar geteisterde wereld
ongezien zijn de
natuurgebeurens van
een al zwaar uit het lood
geslagen stervend bestaan
geen…
bruine stad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 363 ik proef het verlaten
in deze stad, bruin en geteisterd
door somber voorgevoel, regen
de leegte gevangen in natheid
alhier klaterend op de straten
zelfs de kieren in de muren
cementloos ademen zij verleden
waar nooit een zon echt scheen
onder daken waar nooit de liefde
bedreven werd zoals verteld in boeken
in straten die stammen uit een…
Stilte voor de storm
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 263 Gebroken en alleen liet jij mij achter,
Een door sprinkhanen geteisterd landschap.
Hoe een klein onschuldig vuurtje
De oorzaak van het vagevuur kan zijn.
De pijn van oude herinneringen…
Het leven
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 81 De ogen waren hun glans kwijt,
ze werden geteisterd door tranen.
De glimlach was gaan liggen, zonder troost.
Verzonken in hard ijs.
Versteend en wazig, afgeschermd in gedachten.
Waarom moest het zo ver komen, waar zijn de mooie dromen.
Alleen, pijn en ellende rest me nog, ik ben leeggezogen.…
November huilt
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 255 Nu er alleen nog stilte is
als ook dit uitgeholde hart dat
veel te lang die onmacht voelde
geteisterd
slechts ingeslikte tranen dronk
cirkelen gedachten rond
in altijd weer
het laatste beeld aan jou
terwijl herinneringen kleven aan
willen terugdraaien van de tijd
het was een onbegonnen strijd
oneerlijk ook en niet te winnen
een krachtmeting…
- De regen weent -
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 385 alsof de hemel stiekem huilde
en gebogen achtergebleven was
over de grote zo geteisterde stad
regen tegen vensterramen
klettert teksten zonder namen
alleen de lege woorden blijven,
als een bittere regenjas van zwijgen.…
Tour de La Haye
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 147 uit en op pedalen staan
verstand op nul, de blik op wazig turen
de helse kramp, de spieren die verzuren
dit was, hoe erg, de Daal en Bergselaan
helaas, het kan nog erger zijn dan erg
de allerergste vorm van hevig lijden
waar gieren om je lichaam willen strijden
de flanken van de Lange Vijverberg
door wanhoop en vermoeidheid overmand
geteisterd…
Shechinah ter wereld
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 253 De drang ons voort te planten blijft
Al worden wij door brand geteisterd
Wat is het dat daartoe ons drijft?
Het fascineert, boeit en verbijstert
Ja in Europa zit je goed
Zo zijn er nog wel wat contreien
In Afrika vloeit heel wat bloed
En hoor je hete tranen schreien.…
Herfst zonder oogst
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 67 hebt tal van
verschroeide bladeren
gekeerd maar het leven
bleek al door de immense
hitte te zijn verteerd in
een herfst zonder oogst
nog duistert het
onder levenloos loof
maar de koelte
die de kruinen altijd
hebben kunnen geven
is door droogte verdwenen
knisperend is al veel
blad gevallen en knoppen
bomen in een noodscenario
geteisterd…
anorexia
hartenkreet
4.0 met 47 stemmen 3.232 Geteisterd door gedachten
Niet eten zegt een stem
Bang om er tegen in te gaan
Gehoorzaam ik hem
De toekomst niet hoopvol
Ik zal toch niet slagen
Mijn wensen vergeet ik
Ik moet de stem behagen
Steeds zwakker wordt mijn lichaam
Steeds sterker wordt mijn geest
Tegenstrijdige gedachtes
Daarvan baal ik nog het meest
Mensen die denken dat…
aankomst
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.406 Na lange dagen door storm geteisterd
En somtijds uit de kooi gesmakt te zijn,
Door ’t leven van ’t zacht Lisboa nog verbijsterd,
Vind ik mij zitten op het zonnig plein.
Geleund in de uithoek van een balustrade,
zie ik als over hemelsbreed kozijn
’t Beproefd schip dat klein stilligt aan de kade,
De gele stroom, de kleurge oeverlijn.…
Wat rest van 't brede haar en bittere gouden ogen
poëzie
4.0 met 4 stemmen 3.398 Wat meer dan rozen in de storm gebogen
En bladerloos geschud boven de eigen blaren,
En oude tederheden, die geteisterd waren
Met droefenis en die geen troost vermogen.…
Apocalyptische wederopstanding
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 140 In donderend geweld is verzet gebroken
mijn huid gescheurd en wonden open
ledematen met lood verzwaard
de adem afgesneden
rotsen geteisterd door beukende golven
stranden gespoeld tot stinkend drab
duinen geëffend, vervallen,
bescherming verloren
velden bruin verbrand door de droogte
wouden in vuurzee opgegaan
dieren door dorst gestorven…
Voltooid leven
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 90 Straks wéér die dag van Lichte Wolkenwagen
En ik wil mee de blauwe luchten in
Ik heb genoeg van hier, heeft het nog zin
Een aarde die geteisterd wordt door plagen
Een ziekte die nog lang niet is verslagen
Geen enkel uitzicht op een nieuw begin?…
Winter 1.
gedicht
3.0 met 3 stemmen 3.532 Het bleke gezicht van deze maanden
waar vorst ooit heerser en blauw
van kilte het licht onderhuids deed stralen
Ach, hoe zeer hangt nu het natte grijs
over de dagen en hoe bitter smaken deze
uren in hun wetmatige grauwheid
Hoe somber spreekt de stem, geteisterd
door de maanden, neergeslagen als een
kettinghond richt hij zich niet op, blijft…
het is geen vogelpest
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 328 ik brak weer pluimen
van hun veren af
ze stonden plotsklaps
in hun blote gat en
voelden zich verbijsterd
het is geen vogelpest
maar slechts de rest
die overblijft als
schone schijn al
jaren aangepleisterd
de bolle wangen
vallen in en groeven
tekenen verval
dat was er altijd al
werd even niet geteisterd
pluimen waren niet…
Binnenstebuiten
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 630 Van dichtbij
is mijn gezicht
een levende landkaart
Ik word geteisterd getekend
door de tijd
krassen in mijn huid
die mijn spiegelbeeld
steeds vaker verrassen
Ik word kriegel
van rimpels die niet passen
bij een man als ik
zo jong van geest
draai me maar
binnenstebuiten
waar het beest in mij ontsnapt
door de openstaande deuren die…
BEZOEK
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.491 Pijnscheuten schieten als zaagvissen
door het zieke, geteisterde lichaam dat
desondanks aan de fragiele buitenkant
optimaal gedogend oogt. Openheid
kenmerkt de blikken richting bezoek
dat pas na enige aandrang kan beslissen
de jas uit te doen, een stoel te pakken.…
Een onmenselijk nouveauté
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 88 in een vaag verschiet
zag ik mensen dwalen
verstoken van kwalen
waardoor zij generaties
lang geteisterd zijn geweest
de medische overwinning
was een feest van het
immuunsysteem dat anticiperend
de wereld heeft betreden helaas
met een onmenselijk nouveauté
het narcisme is doorgeschoten
zonder remmingen en de mens
heeft zich afgesloten…
vaders zoon bis
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 440 het was een jaar, vader
gebroken door ziekte
geteisterd door stilte
met luide brokken protest
tegenover de luwe vreugde
van oef, het is nog niet gedaan
vandaag en hier, vader
vraag ik om vergiffenis
voor moeders enkele tranen
om treurnis die ik haar bracht
die nacht, toen ik jouw naam
spontaan vergeten was
mijn geheugen is niet meer
dan…
Ravage
hartenkreet
4.0 met 19 stemmen 853 Zachtjes trilt de aarde
De stilte voor de storm
De natuur gaat flippen
De ravage wordt enorm
De zon zal verdwijnen
Bloemen verliezen geur
Door droogte geteisterd
Het leven verliest kleur
De liefde lijkt verloren
De warmte wordt koud
Eenzaamheid is geboren
Niemand die van je houd
Tastend in het duister
In de uitzichtloze nacht
Door…
- Geschilderd -
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 397 afgebladderde greeploze
geteisterde muren,
die hun oude kleur verliezen
een mistroostig
matzwart graniet
met dikwijls sterk beschadigde glans,
die efficiënt verweerd
en oud
in interieur verschillend,
nalaat...wat vroeger was.
Eigenlijk niet beschikbaar wijkt,
van het eigen levenslied.…
Gespook bij Mook
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 39 Halverwege Plasmolen en Mook
daar ligt de Mookerhei
waar Spanje op oranje dook,
een vreselijke slagerij!
De duizenden doden die vielen
door pijl en bijl en zwaard,
huursoldaten met verdorven zielen,
Gods absolutie niet waard.
Hun zwaarverminkte lijken,
of losse delen daarvan,
zullen in rust de grond verrijken
zodat de hei weer bloeien…
Het leven in vraag stellen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 412 Er kwamen geen woorden
Geen gefluister, geen geschreeuw
De ogen waren hun glans kwijt,
Ze werden geteisterd door tranen
De glimlach was gaan liggen
Zonder troost
Verdronken in troosteloosheid
Verzonken in hard ijs.
Versteend en wazig
Afgeschermd in gedachten
Waarom moest het zo ver komen
Waar zijn de mooie dromen.…
Proefverlof
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 521 Met jachtige blik als gevolg van ongeremde lust
Trek ik mijn hevig geteisterde bebloede lid terug
Met gescheurde nagels aan verminkte klauwen
Trek ik kwijlend jouw vlees krijsend ruw uiteen
Lust naar onschuld is onstuitbaar nimmer gestild
Mijn drang om te doden ingevreten en gewild
Moordend en onderwerpend jagend profileer ik mij
Duld geen…