Alle inzendingen over Vierdaagse van Nijme

uitgestippeld parcours de drieëntachtig gepasseerd vlogen ze hem aan uit Tel Aviv hij treinde meteen weer terug dank u ja nog gezond en vief met na zijn pensioen weemoed naar het oude werelddeel waar hij mee was vergroeid zijn vingers wezen naar gene zijde van nijmegen ver over de grens meer liet hij niet los verder vragen leek ongepast de vierdaagse…

De deunen dreinen nog steeds door mijn hoofd: Jij bent de zon, jij bent de zee. Wanstaltige combinaties van liedjes: Margrietje en Sofietje hand in hand verloofd. Er wordt me een enorme kool gestoofd: Heb je even voor mij uit duizenden kelen. De Radetzkymars heeft het eeuwige leven, wie heeft Manuela van haar eer beroofd? Je krijgt vleugels…

Uiteindelijk terug van weggeweest op de vertrouwde Noordhorner veste, kan het vermoeide lijf te langen leste herstellen van het mislukte wandelfeest. Merkwaardig genoeg stoort me nog het meest de leegheid die er restte, nadat ik drie dagen lang mijn beste been had voorgezet. Een gelopen race langs wildplasstee en openbaar toilet. Darmen…

Dit onderzoek geschiedde naar aanleiding van de ongekend grote uitval van deelnemers 19/20 juli 2005 aan de Vierdaagse van Nijmegen. Om logistieke redenen werd gekozen voor de Fort Kijk in de Pot Straat. Deze pilot-study leverde meteen resultaat.…

Een stroom in een zee, op boten, vloeit plots over brug, door een oude stad, met een kathedraal, over de snelweg, in een bus, een trein, een stroom vers bloed, vitaal, als de vierdaagse, zo binnenstromend in een land, op goede schoen, rugzak en verhaal blij dat het gehaald, wuifend, van zover... En wij, geven welk onthaal?…

werkelijkheid stapvoets door het leven op wisselende ondergrond stond soms even stil bij gedachten of mensen die lachten om niets dat werkelijk bestaat en elke stap laat sporen achter soms in de maat en soms ontspoord let op je stappen,ik heb het vaak gehoord net als paradepassen waarmee werd gemoord de pasvorm was bepalend een optocht,een vierdaagse…

Blik nog op oneindig onder gezangen is bij het honderdjarig KNBLO-bestaan de Vierdaagse aan de wandel gegaan Met eerst te Dalian banket in gangen later deed ieder meer zijn eigen ding Jan Los als Los(t) Emperor in Beijing* Het IUAES-congres** in Kunming werd wel afgelast al jaren tevoren gepland was de gedachte gerezen dat antropologen…

Kilometers lopen in de hitte. Nergens schaduw en te weinig water. Er vallen doden in dit straattheater, maar de leiding kan er niet mee zitten. De intocht wordt vandaag helaas gemist; de gladiolen liggen op de kist.…

Friesland mist men de Elfstedentocht in Groningen vernieuwing van de woning in Drenthe kan de dubbele vergrijzing van hunebedden nog een tijdje mee in Overijssel Salland's Hanzesteden en Twente met z'n rijk textielverleden dan Gelderland, dàt levert mooie streken een pyromaan, verzot op autobrand, de Graafschap, Veluwe, Rivierenland Vierdaagse…

'k Vroeg waarom het streven, lange tochten aan een kust, vierdaagse, zwoegen, zoveel moeite doen? En dan, tram in, tram uit, tram in, trein in, trein uit, trein in en bus De dag erop weer in een lus de yoga doen…

Tot gisteren was in Egypte alles gekleurd Ik luisterde gisteren naar de radio, en ik hoorde eigenlijk alleen maar het heerlijke geluid van de binnenkomst van een vierdaagse Die vrolijkheid Vrouwen en kinderen stroomden het plein op Het leger ging even iets voor zichzelf doen Een quote van een verslaggever op Radio 1 gisteren: ‘Rob, jij staat…

wakker worden is geen probleem, Als je pen voldoende nat is en het schilderij zichzelf schetst. Slapen gaan is geen probleem, Als je voldaan terug kan keren en wederom een oorlog hebt gewonnen Alleen daar tussenin, Lui-, of verliefdheid? Kies maar, en ik ontken het.…

Zeg ben jij niet de vrouw van man van kind van zus of broer van die of die vertel eens wie ben je wie buiten elke andere categorie dat opgelegde rollenpatroon doet pijn want er is niemand die je echt kent als jij jezelf niet kunt zijn…

Schoonheid ademt grootsheid En smeekt mijn blik weg Van velden leeg en wijd Totdat ik in amen kijk De stilte spant zich als een boog Een zucht snijdt als zonde Door deze holle monoloog Een trein, een dag, een wonder…

Zij striemden met hun woorden, de wond doet soms nog pijn. 'k Probeer het te vergeven, vergeten blijkt nog moeilijker te zijn. Zij striemden door te zwijgen, een klankbord zo gemist. 'k Probeer het te vergeven, Ik wou dat ik het niet meer wist. Zij striemden in onwetendheid, een oordeel snel geveld. 'k Probeer het te vergeven. Vergeten…

Na het vonnis ‘kanker’ Werd het een gevecht op leven en dood Lichaamsdelen,kwaliteit van leven,trots, ambitie, zekerheden, idealen, zelfs mantelzorgers werden geofferd Op de positieve uitslag volgde geen applaus, maar; gehavend in een nieuwe strijd: Heden, verleden en toekomst; nooit meer hetzelfde Vol dankbaarheid, pijn en onvermogen…

-Reclameboodschap- De Tikker-navigatie voor onderweg Gebruik: Stel eenvoudig uw persoonlijke reisplan in; vertrekpunt, tussenstop, bestemming Bij wijziging van de plannen is de bestemming eenvoudig te wijzigen Desgewenst kan gezocht worden naar een ‘nuttige plaats dichtbij’ bij hinder onderweg: kies omleiding bij storing: ‘vraag…

Een limerickdichter in Vlijmen dacht, toen er niets meer viel te lijmen: 'Hoe moet ik Chirac, George Bush en Hussein in vredesnaam met elkaar rijmen...'…

Een foto in mijn hand, laat een bepaald beeld zien, een aantal kilo`s lichter, om precies te zijn tien, als ik naar mezelf in de spiegel kijk, wil ik dat beeld het liefste verscheuren, ik lijk wel een kleurplaat, die ze vergeten zijn in te kleuren...…

Rodica en Dodica waren aan elkaar gebonden zo heeft de vroedvrouw ze gevonden Rodica en Dodica de ooievaar speelt trekharmonika Op de trekharmonika schilderde de schilder Rodica en Dodica Rodica was net zo groot als Dodica op die trekharmonika Op de trekharmonika speelt het liedje van Rodica en Dodica Dodica had een vrijer en Rodica had…

Waar zij de nacht ontdekt zich onder toeziend oog verlegd speels schaduwen langer rekt en zetelt in haar recht zo donker licht vergeelt en jaloerse blikken steelt…

Je zegt,”hoe denk je dat ik me voelde”, Zij snapt nog steeds niet, wat ik bedoelde. Mijn ellende, en groot verdriet, Uiteindelijk snapt ze het, nog steeds niet. Leven, met een keiharde ziekte, is, Moeilijk, maar mijn vrouw was mijn grootste gemis. Nu zegt ze,”ik ben ook maar een mens”, Tja, dat was toen nou juist, ook mijn wens. Dat was,…

Ik ben er uit principe sterk op tegen Dat u als reus gebruik maakt van geweld En met een flink pak slaag zo'n dreumes velt, Maar als u het toch doet, hebt u mijn zegen. Wanneer u meent er op te moeten slaan Dan zal ik dapper achter u gaan staan.…

Wellicht loopt het heel tragisch met mij af, Ik die als stugge roker noodgedwongen Voor het behoud van twee gezonde longen De pijp toch maar voorgoed aan Maarten gaf, Ik die het roken dus heb opgegeven Kom strak door longontsteking om het leven.…

de grote stroom die nu onophoudelijk over de rand verdwijnt zand, droger dan de zon verdragen kan verliest haar grip op de werkelijkheid de grote vloed die straten dansend stof omringt, blote voeten smelten glas eerst delven, dan kloven en slijpen tot de pijn boven komt en schittering bekoort blijf kijken niet alleen naar de grote…

Nu is van Kalifornisch goud de tijd; De sterrevende zon vergaart Haar krachten voor een verre vaart, De laatste van die dag ter aardewaart. Daar heeft de zon een laatste maal Haar stervensweeë gouden praal Verzameld in een glazen tremportaal.…

Hij was maar een verbindingsofficier Toch werd Jan Blom tot schrik van Balkenende In bijna heel de wereld een bekende Want CNN kreeg hem in het vizier Maar de premier verklaarde onomwonden: Die Blom die was gewoon verkeerd verbonden…

Ik ben Van Hattum en ik weet, dat 140 pond zo heet, maar dat de naam direct vervalt, als het leven wijkt uit de Gestalt. Dan ligt, onder de naam van lijk, die honderdveertig pond te kijk; Gij zijt bij het défilé misschien: alleen ik zelf zal het niet zien. Da’s vreemd: ik zie, wat Gij niet ziet; wat Gij dán ziet, zie ik weer niet…

Nu soortgenoten uit Amerika Ten oorlog trekken na gedegen training Bent u wellicht nieuwsgierig naar de mening Van ons, dolfijnen van het CDA. Wel, politiek krijgt Bush van ons gelijk, Maar toch blijven wij mooi in Harderwijk.…

Een topcouturier uit Almere, ontwerper van officierskleren, kreeg toen maar de schuld: 'Uw plicht niet vervuld, dit pak moest Jan Blom camoufleren....'…