biografie: Jan Baeke
Jan Baeke [Roosendaal 1956 - ....]
Jan Baeke is dichter en vertaler.
In 1997 verscheen zijn debuutbundel Nooit zonder de paarden.In 2001 verscheen zijn bundel Zo is de zee. Najaar 2004 zal zijn nieuwe bundel verschijnen.
Een bloemlezing uit de eerste en tweede bundel verscheen in Engelse vertaling, onder de titel Exercise against time, in de CCCP Translation Series (Cambridge) in 2001. Franse vertalingen werden gepubliceerd in het tijdschrift Action Poetique en in de bloemlezing Le verre est un liquide lent (Farrago, 2003).
Met Erik Linder stelde hij Poëzie met een angel samen, een bloemlezing met werk van zes hedendaagse Engelse dichters. Voor deze bloemlezing vertaalde hij werk van Liz Lochhead en Lavinia Greenlaw. Vertalingen van gedichten van Deryn Rees-Jones werden opgenomen in de bundel In een ander licht, een bloemlezing met poëzie uit Wales (2001).
Jan Baeke is tevens werkzaam bij het Filmmuseum in Amsterdam. Voor het Filmmuseum bedacht en maakte hij o.a. het programma 35 mmPOEM, een serie voorstellingen waarin zwijgende film en live gesproken poëzie worden gecombineerd. Een eerste serie met de dichters Erik Lindner, K.Schippers, Arjen Duinker en Mustafa Stitou werd in april 2003 vertoond. In april 2005 zal een nieuwe serie in premiere gaan, tijdens de tweede Filmmuseum Biënnale.
Inzendingen van deze schrijver
15 resultaten.Boerenzomer
gedicht
2.0 met 32 stemmen 9.337 Ik was gaan kijken of het toonde:
de stand van de zon, zwaluwen onder de dakgoot.
Moeilijk te zeggen.
Al die lege schuren. Overal land
begon dit landschap te zijn
en veel daarin
wat niet hersteld kan worden.
Niet alleen hierheen gekomen
maar ook ingehaald
was ik
een akker naar...
Vooruitlopend op een gebroken tak
gedicht
2.0 met 37 stemmen 10.663 Vooruitlopend op een gebroken tak
het plotseling laten vallen
dat in mijn arm huist
en dan een glas bereikt
alsof het lukt.
-------------------
uit: 'Tirade 2002'.
De boom die tussenbeide kwam
gedicht
3.0 met 29 stemmen 17.052 Een man kwam met een zaag te leven.
Spraakzaam was de zaag niet
en ook kon de man het niet opbrengen
de zaag te omarmen.
Toch was er tussen hen
het zachte zingen van de gordijnen
een wolk die aan het raam voorbijtrekt
en een vogel op de vensterbank,
door beide waargenomen.
Onverminderd...
Transit
gedicht
2.0 met 155 stemmen 34.764 Wij zijn het die je hier ziet rijden
door het midden van augustus
vakantiefolders in en uit.
De zomer bloeit, een dorpsidylle
schapen in de luwte van de tijd.
Tot plotseling de auto stilvalt
links op de foto van dit feit.
De zon krast diep in de vallei.
Wat in de jaren is versteend
hangt...
Dit hoeft geen stilte te betekenen
gedicht
2.0 met 204 stemmen 29.326 Dit hoeft geen stilte te betekenen
Het klopt, maar niet omdat het waar is.
Ik heb een uur rondgelopen.
Steeds hetzelfde raam, niet eens een helder uitzicht.
Jij vond iets om tegen het licht te houden
en te onderzoeken.
Het uitzicht waar jouw hoofd was.
Wij praatten veel....
De jaren betalen
gedicht
4.0 met 1 stemmen 1.118 Het gras is gezaaid, de bomen zijn gesnoeid.
Er zijn mensen aan het werk en verderop
in een straat die te vol werd voor mensen die die straat waren
kan de belofte van gras niemand iets schelen.
De woede en het galmen tussen zingen en schreeuwen in
vreet alle ruimte op.
Dat we niet meer in...
3
gedicht
4.0 met 1 stemmen 2.732 Wat ik in de hotelkamer vond was al van anderen geweest
was van herinneringen doortrokken.
Kanttekeningen die ook mij aangingen
routes die, wat iedereen weet, naar verkeerde plaatsen voeren.
Oude wandelpaden, niet de wegen die we willen vinden.
In een gang uiteengezongen onbegrip.
Ik had...
De boom die tussenbeide kwam
gedicht
4.0 met 3 stemmen 5.844 Een man kwam met een zaag te leven.
Spraakzaam was de zaag niet
en ook kon de man het niet opbrengen
de zaag te omarmen.
Toch was er tussen hen
het zachte zingen van de gordijnen
een wolk die aan het raam voorbijtrekt
en een vogel op de vensterbank,
door beide...
Expeditie
gedicht
4.0 met 2 stemmen 6.184 We hebben onze expeditie grondig voorbereid.
We kennen de plek
waar we het spoor bijster zullen raken
waar we door de grappen heen zullen zijn
en een lawine ons gezelschap zal halveren.
Daar zal december blijven duren en de storm
zal onze sentimenten aanwakkeren
op een manier die onze...
Een heldere dag
gedicht
4.0 met 6 stemmen 3.401 Is het nodig die hond te herkennen
of te denken dat je die hond herkent?
Ik dacht een stem te herkennen
die lachte maar ook zweeg.
Het was toen jij stopte en zei:
er zijn er die een hond tegen de storm in gooien
en tellen tot hij landt of terugkomt.
Ik zag een jongen, dacht
als hij...
Ik heb het raam dichtgedaan
gedicht
2.0 met 26 stemmen 6.764 Ik heb het raam dichtgedaan om de zomer niet te horen
maar de zon brandt door de muren
en de vliegen draaien hun motoren klem in de gordijnen.
Een hond en een kind kunnen blij en slapen
tot het gisteren wordt.
Auto's die nog stilstaan. Adem, zonder te bewegen.
Het glas in mijn hand bevat...
De kant van de zomer 1
gedicht
2.0 met 30 stemmen 13.382 Ik heb het raam dichtgedaan om de zomer niet te horen
maar de zon brandt door de muren
en de vliegen draaien hun motoren klem in de gordijnen.
Een hond en een kind kunen blijven slapen
tot het gisteren wordt.
Auto's die nog stilstaan. Adem, zonder te bewegen.
Het glas in mijn hand bevat...
Verbindingskunstenaar
gedicht
2.0 met 558 stemmen 58.383 Strepen kunnen wel, maar lusjes?
Een mens loopt al vaak kreupel
voor het hart daartoe noopt, mooi woord.
Een verbindingskunstenaar heeft dan
zijn touw paraat en knoopt, denkt na
pitriet, ach ja en raffia - de wereld buigt.
Hebben we de handjes netjes gevouwen?
Heeft iedereen
de...
De boodschap van dit alles
gedicht
3.0 met 13 stemmen 15.768 Moeder hangt haar jas over de keukentrap.
Dit is de man met de schouders
die ik liefheb, dit is de juiste lengte
torenhoog.
Dit zijn haar woorden
de man in haar stem
de melk in de pan
het brood op tafel.
Hoe dit alles de keuken verruimt.
Hoe kinderen de minuten tellen.
Moet dan de...
Vuur en het hart
gedicht
3.0 met 44 stemmen 14.057 Het hart is in de bergen.
We hadden niet moeten gaan.
We waren slaperig geworden, ondanks de kou
en zichtbaar
maar wat je ziet is niets vergeleken
met de verstikkende rook van het vuur
dat uit de schuren naar buiten slaat
met de uitlopers van het hart, slingerend door het dal
wegen...